مذاکرات ایران با 1 + 5 مستقیماً تحت تأثیر آنچه ایران با ایالات متحده انجام داده است ، است. لازم به ذکر است که برنامه هسته ای ایران هیچ تفاوتی با رژیم انقلابی ایران ندارد. از نظر خود ، این دولت در تلاش است تا مروری بر اصول روابط بین الملل به عنوان یک هدف تغییر ایجاد کند. با این حال ، حتی قدرت های بزرگ جهان از جمله چین و روسیه نیز نظرات مختلفی در این مورد دارند. دو کشور علی رغم نزدیک بودن به تهران و توافقات و توافقات ، به خوبی می دانند که تهران ، از نظر او ، نمی تواند در مسکو و پکن در خارج از کشور شریک باشد. زبان جمهوری اسلامی به مدت 40 سال در این دوره نشان داده است که ایران در سیاست خارجی خود برای کنترل هر قدرت و ابرقدرت خارجی صحبت می کند. موضوعی که در طول 40 سال گذشته هسته اصلی معنای جمهوری اسلامی ایران بوده است.
جمهوری اسلامی ایران ، با توجه به بحران جهانی سلاح های هسته ای ، اگر می خواهد به ایالات متحده بپیوندد ، باید از تغییرات و اظهارات 40 سال گذشته ، به ویژه 30 سال گذشته ، خارج شود. در این میان ، جمهوری اسلامی ایران علاقه خود را برای تغییر مراسم بزرگداشت ، معاهدات ، معاهدات و قوانین بین المللی به عنوان یک بازیگر مشترک و همچنین سایر بازیگران بین المللی کنار گذاشته است. پذیرفتن چنین چیزی برای ایران اصلاح طلب بسیار دشوار است.
نکته دوم این است که ایران در برابر اراده ابرقدرت ها و رقابت آنها در کوه ایران یا هلند جدید راهی به سوی دنیای جدید است. براساس گزارش فعلی ، ایالات متحده به همراه دیگر ابرقدرت ها ضمن رقابت با یکدیگر در توسعه این سیستم جدید با یکدیگر همکاری می کنند. در نتیجه ، در سطح دوم ، این اتحاد ، هرچند یک رقابت ، پرونده هسته ای ایران را تحت تأثیر قرار می دهد.
سوم ، مذاکره کنندگان در ایران تصمیم گیرنده نیستند. در ایران سیاست خارجی مانند اکثر کشورهای جهان توسط هیئت حاکمه تعیین می شود. اما تفاوت در این است که اکثریت مسئول بخش نظارت هستند و تصمیم گیرندگان بزرگ مسئولیتی در قبال آنچه اتفاق افتاده است ندارند. در نتیجه تغییر در دولت ، روند تصمیم گیری روند تصمیم گیری خود را دنبال می کند ، اما سازوکار مذاکره در هیئت حاکمه مردم را تغییر خواهد داد ، به دلیل بازگشت موضوع هسته ای به رئیس دولت سابق. این به این دلیل است که سیستم حقوقی یک نهاد انتخاباتی نیست ، و تغییر جاسوسان و طرف مذاکره در جمهوری اسلامی ، که مبتنی بر اصلاحات و ایدئولوژی ها است ، دلیل اینکه دولت روحانی و ظهور یک دولت برتری طلب باید این را بگوید همچنین یک عامل است.
در سطح چهارم ، ایالات متحده همچنین دریافت که ایران اصلاح شده نمی خواهد اصلاحات را کنار بگذارد. به همین دلایل ، فشار بین المللی بر ایران را کاهش نداده و به سادگی می کوشد تا زمینه همکاری با سایر متحدان و اخراج کشورهای نزدیک به ایران را در میز مذاکره برای تأسیس ایران فراهم کند. برای اینکه قیمت این ورزشگاه نه فقط ایالات متحده به ایران تحمیل شود. پس از فشار شدید مقامات ترامپ ، بایدن در تلاش است روابط خود را با متحدان و مخالفان در مقایسه با تهران در قدرتمندترین الگوی آمریکا و دکترین والدین بالغ افزایش دهد.
این رویکرد نشان می دهد که آمریکایی ها می خواهند ایران را از مذاکرات وین به برجام پلاس تغییر دهند. پذیرش این امر در ایران و سیزدهمین وضعیت تغییر اکولوژیک از نظر مسکن دارای ارزش فراوانی خواهد بود. از آنجا که این س importantال مهمی در مورد ذهنیت انتخاباتی ، سازمانهای بین المللی و رهبری جمهوری اسلامی مطرح می کند ، چگونه ایران می تواند از موقعیت تغییر یافته خود در مذاکرات و در زمان آقای رئيس جمهور؟ و هزینه چندین سال علاقه عمومی در گذشته برای مخالفت با مذاکرات؟ مشکلی که می تواند در طولانی مدت و دراز مدت جدی باشد.
310311