این یک واقعیت است که ایران او را فراموش نکرده است. دکتر مسلمان که بود و چه کرد؟ اجازه دهید ابتدا آنچه را که او انجام داده است شرح دهم زیرا انسان کار و اعمال اوست. او تا پایان عمرش درباره فرهنگ و فرهنگ ایران نوشت و یکی از مدرن ترین نویسندگان ایرانی بود که تا به حال می شناختم. منظور من ایرانی بودن نیست زیرا او از نظر نژادی و قومی مغرضانه بود و ایران را برتر از سایر ملل و کشورها می دانست. او به دیگران و غیرایرانیان به ویژه فرهنگ جدید احترام می گذاشت و خود را متعهد به شناخت فرهنگ ایرانی و اعتراف به عظمت این فرهنگ و ادب می کرد، اما از نقش آن در پژوهش های ادبی در ایران کم نمی کرد. او آثار ضروری نویسندگان و شاعران اروپایی را ترجمه کرد. آثار شعری از نویسندگانی چون بودلر، شکسپیر و توماس مان. و ترجمه گل های زشت و عطر پاریس یکی از واضح ترین ترجمه های آن است. درباره نمایشنامه های ابرزمان و ابر زلف هم که برای نگاهی به تاریخ جاسوسی و نشان دادن طنز و فضیلت بخشی از رابطه اخلاق و سیاست نوشته شده اند، چیزی بگویم. او نه سیاستمدار بود و نه سیاستمدار. در سنین جوانی برخی از نزدیکترین یاران او از اعضای حزب توده یا از اعضای برجسته حزب بودند. در آن زمان، در دهه های 20 و 30، بسیاری از روشنفکران به حزب پیوسته بودند، اما دکتر دکتر.
او هیچ امیدی به اتحاد جماهیر شوروی نداشت و شواهدی دال بر حرف خود را در کودتای 28 اوت و سال های بعد دید. اتحاد جماهیر شوروی در ابتدا اطلاعات نادرست و گمراه کننده ای در مورد تصرف دولت ارائه کرد و پس از آن تروریست، شبه نظامیان توده را قربانی کرد و به دولت شوروی فرصت استفاده از راه آهن سراسر ایران را داد که به دکتر دکتر تسلیم نشد. مصدق. . به گفته دکتر اسلامی، شکست 7 مرداد تهدیدی برای ایران نبود، اما به توطئه گران نیز گفت که پایان اشغال آنها در حال شکست است.
گفته شد که دکتر. اسلامی سیاستمدار نبود، اما شناخت واقعی و روشنی از سیاست داشت و بر اهمیت و تأثیرگذاری سیاست به ویژه نقش خود در ایران و تأثیر آن بر زندگی مردم تأکید میکرد و همین درک او را در بین روشنفکران متمایز میکرد. . چطور ممکن است چنین نویسنده ای اینقدر به سیاست بی علاقه باشد و در عین حال درباره سیاست حرف بزند و بنویسد؟ باید توجه داشت که دور ماندن از سیاست و جستجوی فعالیت های سیاسی و سیاسی بسیار سخت است. کسی که درگیر سیاست نیست و با هیچ ایدئولوژی و گروه و حزبی موافق نیست و می خواهد به فعالیت های سیاسی نگاه کند و عواقب و عواقب کار خود را دریابد و به مردم بگوید مخصوصاً به آنها یادآوری کنند که مخالف حکومت هستند. آنها باید زبان و واژگان منحصر به فردی داشته باشند و Dr. به طور خلاصه به من بگویید دکتر اسلامی کی بود؟
دکتر. اسلامی نویسنده، شاعر و نویسندهای بود که با قلم و نوشتههایش وارد زندگی و زندگی خوانندگانش شد و شاید چیزی در زندگی و روانش داشت که متعلق به مردم و ایران و ایران بود که میتوانست دردهایش را بیان کند. ایران و به همین دلیل فعالیت های آن با علاقه و علاقه فراوان خوانده شده و می شود. او که از کودکی شعر و ادبیات فارسی را می شناخت، برای ادامه تحصیل و تحصیل در رشته حقوق به دانشکده ادبیات نرفت. مدرک دکترا گرفت و مهمتر از همه داوطلب کار دانشگاه نبود. او در کالج های دیگر تدریس می کرد، اما مدرک دانشگاهی قانونی نداشت تا اینکه دکتر. فضل الله رضا رئیس دانشگاه تهران شد و به دانشگاه تهران دعوت شد. به هر حال، او به کاری که انجام می دهد و نحوه راه رفتنش اعتقاد داشت. نوشتن از فرهنگ ایران و ایران و نشان دادن حال و روز و عمل او کار او نبود بلکه زندگی او بود. او کتاب را منحصربهفرد انتخاب نکرد، بلکه ادبیات و فرهنگ ایران را بازتاب بزرگی از فرهنگ دنیای جدید میدید و قطعاً آن را توسعه میداد و همانطور که اشاره کردیم کارهای بزرگی در ادبیات و فرهنگ ایران و … جهان . دکتر. اسلامی شاعر جوان در اواسط عمر شعر را رها کرد زیرا می خواست تصویر روشنی از اوضاع و احوال جهان به دست آورد. توجه داشته باشید که او نمی خواست یک شاعر معمولی باشد. این که شاعر بشناسد و بپذیرد که شعرش بی ارزش است، کار کمی نیست و عدالت و شجاعت و تدبیر می خواهد. او زبان نثر را در پیش گرفت، اما سبک او بسیار شبیه به نویسندگان بود و در «گزارش روزها» به سبک نویسندگان می نوشت. همانطور که اکنون وقتی به آثار او نگاه می کنیم، می بینیم که حتی زبان تحقیق او با زبان پژوهشگران ادبی بسیار متفاوت است یا چندان شبیه به زبان تحقیق معتبر در ادبیات نیست.
هر نویسنده ای که به عنوان یک داستان کمبود باطنی می نویسد ضرری دارد که می خواهد. او میخواست مستقیماً این را با مردم در میان بگذارد و در این مورد به روزنامهنگار نزدیک بود. او جهان و جهان را نیز نویسندهای پرکار میدید، اما روزنامهنگار و داستاننویس نبود. حتی اگر همه چیز باشد، زیرا فرهنگ، تاریخ و رویدادهای آن زمان را به عنوان یک نویسنده از زبان یک روزنامه نگار منعکس می کند. نمایش با گزارش یکسان نیست. کسانی که می توانند این کار را با زبان نثر انجام دهند، اندک هستند، و شاید تنها تعداد کمی هستند که بتوانند مانند دکتر. اسلام تعادل، خویشتن داری، احترام، تواضع و تواضع طبیعی است و کرامت دیگران را همواره در زندگی و کردارشان حفظ می کند. به کسی آزار نده و ستایش کن و به احدی سلام مکن و همیشه از ریا و مدح دوری کن.
به زندگی خوب او و داشتن عقل، صداقت و شجاعت اشاره کردم و در پایان ناگزیر شدم بگویم یکی از امتیازات او داشتن دانشمند و زنی برجسته به نام دکتر دکتر بود. شیرین بیانی. استاد حقیر در مقدمه همسرش نوشته است که دوستم فردی انسان دوست و نویسنده ای بسیار دوست داشتنی و با استعداد در ایران و شخصیتی قابل احترام در فرهنگ غنی این کشور بود و از زیر و بم افراد آگاه بود. بنابراین مردم منعکس کننده وضعیت انسانی و نگرش مردم هستند. او در کتاب های مختلف گفته است که چه چیزی می خواهد بگوید و نمی تواند بگوید چه احساسی باید داشته باشد. از راه دور به ایشان درود می فرستم و درگذشت پروفسور دکتر دکتر را به ایشان و فرزندان عزیزش تسلیت عرض می کنم. اسلام برای او آرزوی زندگی خوب و سعادت دارد.
* یادداشت های خطاب به رئیس فرهنگستان علوم ایران در مراسم بزرگداشت دکتر. ندوشن اسلامی