تینا مزدکی_ پروژه کویپر «Kuiper» آمازون با آزمایش موفقیت‌آمیز فناوری حیاتی در مدار، به نام پیوندهای بین ماهواره‌ای نوری «OISL» دستاورد مهمی را رقم زده است. آمازون قبلا جزئیات این فناوری را محرمانه نگه داشته بود، اما اکنون مشخص شده است که OISL ارتباطات لیزری بین ماهواره‌ها را امکان پذیر می‌کند.
بیشتر بخوانید:
این شرکت در بیانیه مطبوعاتی اخیر فاش کرد که این فناوری مبتنی بر ارتباطات نوری، از لیزرهای مادون قرمز برای انتقال داده‌ها بین ماهواره‌ها در مدار پایین زمین استفاده می‌کند. پروژه کویپر به دنبال استقرار انبوهی از ماهواره‌های کوچک در مدار پایین زمین «LEO» برای افزایش دسترسی پهنای باند جهانی، به‌ویژه به نقاط دوردست سیاره است.
نمایش فناوری بر روی دو نمونه اولیه ماهواره کویپر انجام شد که در اکتبر ۲۰۲۳ به مدار پرتاب شدند. از آن زمان، تیم کویپر به طور گسترده در حال آزمایش محموله و شبکه ارتباطی سرتاسری خود بوده است.
هر دو ماهواره KuiperSat-۱ و KuiperSat-۲ ظرفیت انتقال و دریافت داده‌ها را با سرعت ۱۰۰ گیگابیت در ثانیه (Gbps) در یک پیوند یک ساعته در آخرین آزمایش نشان دادند. در آزمایش OISL اوایل نوامبر، نمونه اولیه ماهواره‌ها نزدیک به ۱۰۰۰ کیلومتر از هم فاصله داشتند. جالب اینجاست که این فناوری به گونه ای طراحی شده است که امکان ارتباط لیزری را در فواصل بیشتر، تا ۲۶۰۰ کیلومتر فراهم می‌کند.
این سیستم انتقال مستقیم داده‌ها را بین ماهواره‌ها امکان پذیر می‌کند و نیاز به اتصال داده به زمین را از بین میبرد. یکی از مزایای قابل توجه این سیستم ارتباطی مبتنی بر لیزر، ظرفیت آن برای ارائه خدمات اینترنت به مناطق فاقد ایستگاه‌های زمینی، مانند مناطق دوردست در سراسر جهان حتی مکان‌های اقیانوسی دوردست است. برای مثال، ممکن است به یک کشتی مسافربری در وسط اقیانوس یا یک هواپیمای فراآتلانتیک اجازه دهد تا اطلاعات را تقریباً از هر نقطه‌ای روی زمین به طور ایمن منتقل کند.
همچنین به کاهش تاخیر، افزایش سرعت شبکه و بهبود امنیت انتقال داده کمک می‌کند. طبق گفته آمازون، شبکه مش لیزری آن در مقایسه با کابل‌های فیبر نوری زمینی موجود، حرکت داده‌ها را تا حدود ۳۰ درصد سرعت می‌بخشد. به گفته راجیو بادیال، معاون فناوری پروژه کویپر، با پیوندهای بین ماهواره‌ای نوری در سراسر صورت فلکی ماهواره‌ای، پروژه کویپر به طور موثر به عنوان یک شبکه مشبک در فضا عمل خواهد کرد.
بادیال در بیانیه مطبوعاتی خود خاطرنشان کرد که این سیستم کاملاً داخلی برای بهینه‌سازی سرعت، هزینه و قابلیت اطمینان طراحی شده است و کل معماری از همان ابتدا بدون نقص کار کرده است.
ایجاد پیوندهای لیزری در مدار کار دشواری است و آمازون در هنگام توسعه OISL با موانع متعددی روبرو شد. ابتدا لیزرها باید تا حد امکان دارای یک پرتو باریک و بسیار دقیق باشند. در بیانیه مطبوعاتی تاکید شده است که برای ایجاد و حفظ پیوندهای لیزری، باید انتشار نور را به حداقل رساند تا از سیگنال قوی اطمینان حاصل شود. ثانیاً، این سیستم باید برای تسهیل ارتباطات تا فاصله ۱۶۱۶ مایلی و در نظر گرفتن حرکت فضاپیماهایی که با سرعت ۱۵۵۳۴ مایل در ساعت پرواز می‌کنند، توسعه می‌یافت.
اتصالات لیزری در فضا یک مفهوم رو به رشد است. گفته می‌شود استارلینک از سال ۲۰۲۱ از این فناوری استفاده می‌کند. اکنون آمازون برنامه‌های جسورانه‌ای برای تجهیز هر ماهواره توسعه یافته داخلی با چندین اتصال نوری دارد. آمازون قصد دارد تا نیمه اول سال ۲۰۲۴ ۳۲۳۶ ماهواره را برای ایجاد یک شبکه پهن باند مش در مدار پرتاب کند.
طبق گزارشات، این آزمایش‌ها مؤلفه نهایی معماری ارتباطات پیشرفته پروژه کویپر را تأیید می‌کند و نتایج تضمین می‌کند که OISLها بر روی اولین ماهواره‌های تولیدی که قرار است در نیمه اول سال ۲۰۲۴ پرتاب شوند، عملیاتی شوند.
برای پرتاب این تعداد زیاد ماهواره، غول تجارت الکترونیک با United Launch Alliance، Arianespace، Blue Origin و حتی رقیب خود SpaceX همکاری کرده است. استارلینک اسپیس ایکس که در حال حاضر دارای بیش از دو میلیون کاربر در بیش از ۶۰ کشور است، که این از جمله سرمایه گذاری‌های قابل توجه در این زمینه به شمار می‌رود.
منبع: interestingengineering
بیشتر بخوانید:
۵۸۳۲۳