برای تقویت قدرت ملی کدام سناریو بهترین است؟
یک کارشناس مسائل استراتژیک گفت: مردم و افکارعمومی ایران زمانی می توانند قدرت ملی را به مثابه یک ارزشی که ضروری است، تقویت کنند که درباره فرصت ها و تهدیدها در درون جامعه به اشتراک نظر برسیم.
به گزارش اخبار ایران من، عباس سلیمی نمین، مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران در گفت و گو با «اطلاعات آنلاین» اظهار داشت: یکی از الزام های تقویت قدرت ملی فهم مشترک از تهدیدها است. فهمِ جهانی از تهدید کلی است. لذا ملت های جهان، جدا از دولت ها بر این اعتقاد هستند که پدیده نژادپرستی که متاسفانه در فلسطین اشغالی حاکم شده است، تهدیدی برای امنیت و صلح همه جهان است. طبیعتا ما باید در داخل کشور این فهم را گسترش داده و تقویت کنیم.
این تحلیلگر سیاسی اصولگرا گفت: برخی با ذهنیتی غلط بر این باورند که ما اگر با اسرائیل کاری نداشته باشیم، او با ما کاری نخواهد داشت. در حالی که معلوم است ، حقیقیت اینگونه نیست و نژادپرستی عقبه ای دارد و یک تفکری مهاجم است و ایستا نیست. در واقع نژاد پرستی، دنبال تسلط بر سایرین است تا آنها را پست کند. پس باید فهم مشترکی در این رابطه داشته باشیم که نژادپرستی تهدیدی برای همه ملت ها است. چرا دانشجویان آمریکایی علیه اسرائیل تظاهرات می کنند؟ برای اینکه به این تشخیص رسیده اند که نژادپرستی حتی برای آنها هم تهدیدی جدی است. یعنی عقبه نژادپرستی در آمریکا هم امنیت و اقتصاد را هدف گرفته است. یکی از تحلیلگران اسرائیلی اینطور می گوید، هزینه انتقاد در اسرانیل بسیار کمتر از انتقاد در ایالات متحده است. یعنی حتی دموکراسی آمریکا هم تحت تاثیر نژادپرستی قرار می گیرد و در نتیجه مردم آمریکا حق مطرح کردن نظر منفی درباره رژیم صهیونسیتی را ندارند.
او افزود: مردم و افکارعمومی ایران زمانی می توانند قدرت ملی را به مثابه یک ارزشی که ضروری است، تقویت کنند که درباره فرصت ها و تهدیدها در درون جامعه به اشتراک نظر برسیم تا بدانیم، چه چیزی فرصت و چه چیزی تهدید است تا فرصت ها تقویت و تهدیدها کمرنگ و مهار شوند. به نظر من این برای همه دست اندرکاران امور فرهنگی راه کاری مهم است تا تلاش کنند، ملت ما همراهِ سایر ملت ها در مسیر مقابله با تهدیدات سیر کند. مثل دوران دفاع مقدس که اکثر مردم به جبهه رفتند و آنهایی هم که نرفتند، لااِقل پشتیبانی می کردند. البته قلیلی رفاه طلب و خوشگذران بی تفاوت بودند. بنابراین در آن برهه حساس نگاهی واحد درباره مقابله با مهاجم شکل گرفت که نتیجه اش تجلی قدرت ملی شکل گرفت. بنابراین قدرت ملی باید عقبه شناختی داشته باشد.
به گفته وی، اهل رسانه وظیفه دارد، در این وادی تلاش کند تا برای کسانی که یا بدون شناخت یا با هدف ایجاد غفلت از صهیونیسم دفاع می کنند، روشنگری کنند تا جامعه به این فهم برسد، هرگز اینطور نیست که اگر نژادپرستان مورد هجمه قرار نگیرند، با ملت ها کاری نخواهند داشت.
این فعال سیاسی ادامه داد: در سال ۱۹۷۵ یعنی ۴ سال قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، مجمع عمومی سازمان ملل قطعنامه ای صادر و صهیونیسم را معادل نژادپرستی و همچنین تهدیدی بزرگ برای صلح و امنیت جامعه جهانی معرفی می کند. خب! این قبل از استقرار جمهوری اسلامی است تا مشخص شود، قبل از نظام اسلامی ایران، همه ملت ها به جمع بندی رسیده بودند که اسرائیل مصداق بارز نژادپرستی است. اما آمریکا و انگلیس بعد از ساقط شدن پایگاه نژادپرستی در آفریقای جنوبی سعی کردند، هزینه مبارزه و مقابله با نژادپرستی در اسرائیل افزایش پیدا کند. لذا قوانین وضع کردند که انتقاد پرهزینه شود و به منتقدان برچسب مبارزه و جنگ با ادیان زدند.
انتهای پیام