خلاصه کتاب نقش کاربردی روابط عمومی در سازمان ها ( نویسنده حسن کهزادی )

کتاب «نقش کاربردی روابط عمومی در سازمان ها» اثر ارزشمند حسن کهزادی، راهنمایی جامع برای درک جایگاه حیاتی و تأثیرگذاری روابط عمومی در دنیای پیچیده سازمانی امروز است. این اثر با نثری شیوا و نگاهی عمیق، تفاوت های اساسی روابط عمومی را با تبلیغات تبیین می کند و به خوانندگان دیدگاهی کلیدی برای بهره وری بیشتر در این عرصه می بخشد.

این کتاب که به مثابه پلی میان تئوری و عمل در حوزه روابط عمومی عمل می کند، به مخاطبان خود، از دانشجویان و پژوهشگران گرفته تا کارشناسان و مدیران سازمان ها، چشم اندازی روشن از چگونگی به کارگیری اصول روابط عمومی برای دستیابی به اهداف سازمانی ارائه می دهد. در صفحات این مقاله، به خلاصه ای جامع و تحلیلی از مباحث اصلی این کتاب می پردازیم تا درک عمیق تری از پیام های مهم نویسنده حاصل شود.

مبانی و تعاریف روابط عمومی از نگاه کهزادی

در نگاه حسن کهزادی، روابط عمومی فراتر از یک واحد اداری ساده است؛ او آن را هنری در کنار یک علم اجتماعی می بیند که وظیفه خطیر پیوند دادن دنیای درون و بیرون یک سازمان را بر عهده دارد. روابط عمومی نه تنها یک ابزار ارتباطی، بلکه مشاور امین و چشم بینای مدیران سازمان به شمار می رود. نویسنده بر این باور است که روابط عمومی باید به مثابه آیینه زیبایی ها عمل کند، به گونه ای که تمامی جنبه های سازمان، چه درونی و چه بیرونی، از دریچه آن زیبا و دلنشین دیده شود. این جایگاه، مسئولیت سنگینی را بر دوش کارشناسان و مدیران این حوزه می گذارد؛ زیرا آن ها حافظ منافع سازمان و در عین حال پل ارتباطی با مخاطبان و مردم هستند.

نقش و جایگاه حیاتی روابط عمومی در سازمان

روابط عمومی در ساختار سازمانی، نقشی بی بدیل و استراتژیک ایفا می کند. این واحد نه تنها وظیفه اطلاع رسانی را بر عهده دارد، بلکه به عنوان چشم و چراغ سازمان، تمامی تحولات و نیازهای محیط داخلی و خارجی را رصد کرده و بازخوردهای لازم را به سطوح مدیریتی منتقل می کند. در این دیدگاه، سازمان به مثابه سیستمی است که برای پردازش اطلاعات فعالیت می کند و روابط عمومی وظیفه دریافت، تحلیل و انتقال این اطلاعات را به شیوه ای مؤثر بر عهده دارد. موفقیت و حتی حیات یک سازمان به شدت به توانایی آن در برقراری ارتباط دوسویه با محیط اطرافش، کسب اطلاعات به روز و موثق، و البته انجام فعالیت های ارتباطی هدفمند وابسته است. از همین روست که روابط عمومی می تواند سیاست ها، برنامه ها و عملکرد سازمان را به مخاطبان منتقل کند و در مقابل، نیازها، نظرات و دیدگاه های مخاطبان را نیز به داخل سازمان بازگرداند. این تعامل دوسویه و برنامه ریزی شده، به ارتقاء رضایت و پیشرفت متقابل سازمان و مخاطبان آن کمک شایانی می کند.

روابط عمومی نه تنها یک ابزار ارتباطی، بلکه مشاور امین و چشم بینای مدیران سازمان به شمار می رود. این واحد به مثابه آیینه زیبایی ها عمل می کند که تمامی جنبه های سازمان را از دریچه آن زیبا و دلنشین می نمایاند.

اشاره به بنیان گذار روابط عمومی ایران: دکتر حمید نطقی

در بخش های ابتدایی کتاب کهزادی، به شکلی شایسته به دیدگاه ها و تعاریف دکتر حمید نطقی، بنیان گذار روابط عمومی ایران، اشاره می شود. این رویکرد، ریشه های تاریخی و نظری روابط عمومی در ایران را به خواننده یادآوری می کند و نشان می دهد که مفاهیم مطرح شده در کتاب، بر بنیان های فکری استواری بنا شده اند. اشاره به نطقی، اعتبار علمی و اصالت محتوای کتاب را دوچندان می کند و از تلاش های پیشگامان این حوزه قدردانی به عمل می آورد.

ابعاد و وظایف روابط عمومی موفق

روابط عمومی در یک سازمان موفق، دایره وسیعی از وظایف را پوشش می دهد که هر یک به نوبه خود در تقویت جایگاه سازمان و ارتباط موثر با ذی نفعان نقش دارند. این وظایف تنها به اطلاع رسانی محدود نمی شود، بلکه شامل تحلیل، برنامه ریزی و اجرای راهبردهای ارتباطی است.

شرح وظایف کلیدی روابط عمومی

روابط عمومی موفق، مجموعه ای از وظایف هماهنگ و یکپارچه را دنبال می کند که به شرح زیر در کتاب مورد بررسی قرار می گیرد:

• ارتباطات: شامل تمامی فرایندهای انتقال پیام، چه درون سازمانی و چه برون سازمانی، با هدف ایجاد درک متقابل و همدلی. این بخش زیربنای تمامی فعالیت های دیگر روابط عمومی است.
• امور فرهنگی و نمایشگاه ها: سازماندهی و مشارکت در رویدادهای فرهنگی، نمایشگاه ها و سمینارها به منظور معرفی سازمان، محصولات یا خدمات آن، و همچنین تقویت هویت فرهنگی و اجتماعی سازمان.
• انتشارات: تهیه و توزیع انواع نشریات، بروشورها، خبرنامه ها و سایر مواد چاپی و دیجیتالی با هدف اطلاع رسانی دقیق و جذاب به مخاطبان.
• سنجش افکار عمومی (درون و برون سازمانی): بررسی و تحلیل نظرات، نگرش ها و انتظارات کارکنان (درون سازمانی) و مخاطبان بیرونی به منظور شناسایی نقاط قوت و ضعف، فرصت ها و تهدیدها، و برنامه ریزی ارتباطی بر اساس داده های واقعی.
• پژوهش و برنامه ریزی: انجام تحقیقات لازم برای شناخت دقیق تر محیط و مخاطبان، تدوین برنامه های جامع و بلندمدت روابط عمومی بر اساس اهداف استراتژیک سازمان، و ارزیابی مستمر اثربخشی این برنامه ها.

ویژگی های مدیر و کارشناس روابط عمومی مطلوب

موفقیت در حوزه روابط عمومی، بیش از هر چیز به ویژگی ها و مهارت های فردی مدیران و کارشناسان این حوزه وابسته است. حسن کهزادی بر برخی توانمندی های کلیدی تأکید دارد که این افراد را در نقش خود متمایز می کند:

1. توانایی نویسندگی: قدرت نگارش متون خبری، تحلیلی، سخنرانی و بیانیه ها به شکلی شیوا، قانع کننده و بدون ابهام.
2. قدرت گوش دادن: توانایی شنیدن فعال و همدلانه نظرات و انتقادات مخاطبان، چه درونی و چه بیرونی. این مهارت برای سنجش افکار عمومی و درک نیازهای مخاطب حیاتی است.
3. همدلی: قابلیت درک و همذات پنداری با احساسات و دیدگاه های دیگران، که سنگ بنای ایجاد ارتباطات مؤثر و اعتمادسازی است.
4. ایمان به حقانیت مخاطب: باور قلبی به اهمیت نظرات و دیدگاه های مخاطبان و اینکه آن ها حق دارند اطلاعات شفاف و صادقانه دریافت کنند. این رویکرد به روابط عمومی ماهیتی دموکراتیک می بخشد.

اهمیت تعهد سازمانی

تعهد سازمانی کارکنان روابط عمومی از اهمیت بسزایی برخوردار است. وقتی فردی به سازمان خود متعهد باشد، نه تنها وظایف خود را به بهترین شکل ممکن انجام می دهد، بلکه منافع سازمان را در اولویت قرار داده و به سفیر موثری برای آن تبدیل می شود. این تعهد، به ویژه در واحد روابط عمومی که با اعتبار و تصویر سازمان سر و کار دارد، حیاتی است و به پیشبرد اهداف کلی سازمان کمک شایانی می کند.

انواع آموزش در حوزه روابط عمومی

کهزادی به اهمیت آموزش مداوم و هدفمند در توسعه مهارت های متخصصان روابط عمومی اشاره دارد. این آموزش ها به دسته های زیر تقسیم می شوند:

* آموزش دانشگاهی: کسب دانش نظری و مبانی علمی روابط عمومی در محیط های آکادمیک.
* آموزش قبل از اشتغال: دوره های آموزشی کاربردی که افراد را برای ورود به بازار کار روابط عمومی آماده می کنند.
* آموزش های حین خدمت: کارگاه ها و دوره های بازآموزی که به کارکنان فعلی کمک می کند دانش و مهارت های خود را به روز نگه دارند.
* آموزش های تخصصی برای پذیرفتن مسئولیت: دوره های پیشرفته برای افرادی که قصد دارند مسئولیت های مدیریتی یا تخصصی خاصی را در حوزه روابط عمومی بر عهده بگیرند.

آشنایی با صف و ستاد

در ساختار سازمانی، صف به واحدهای عملیاتی و تولیدی سازمان اشاره دارد که مستقیماً در تولید محصول یا ارائه خدمت نقش دارند (مانند خط تولید، واحد فروش). در مقابل، ستاد به واحدهای پشتیبانی و مشورتی می پردازد که به واحدهای صف کمک می کنند تا کار خود را بهتر انجام دهند (مانند منابع انسانی، مالی، حقوقی). روابط عمومی معمولاً در جایگاه ستاد قرار می گیرد، زیرا وظیفه مشاوره، اطلاع رسانی و مدیریت ارتباطات را بر عهده دارد تا واحدهای صف بتوانند فعالیت های اصلی خود را با اثربخشی بیشتری به پیش ببرند. درک این جایگاه، برای تعامل صحیح روابط عمومی با سایر بخش های سازمان ضروری است.

تمایز اساسی: روابط عمومی در برابر تبلیغات (نقطه ثقل کتاب)

یکی از مهم ترین بخش های کتاب حسن کهزادی و در واقع نقطه ثقل آن، تبیین دقیق تفاوت میان روابط عمومی و تبلیغات است. این تمایز برای بسیاری از فعالان حوزه ارتباطات و حتی مدیران سازمان ها، گاهی مبهم است، در حالی که درک آن برای اتخاذ استراتژی های ارتباطی صحیح، حیاتی به شمار می رود.

تعریف تبلیغات تجاری

کهزادی تبلیغات تجاری را شکلی از ارتباطات یک سویه و هدفمند معرفی می کند که غالباً با پرداخت هزینه صورت می گیرد و هدف اصلی آن، ترغیب مخاطب به خرید یک محصول یا خدمت، یا پذیرش یک ایده مشخص است. در تبلیغات، پیام به طور کامل توسط تبلیغ کننده کنترل می شود و کمتر به بازخورد دوسویه مخاطب توجهی نشان داده می شود. ماهیت آن غالباً برانگیختن غرایز و احساسات برای نیل به هدف تجاری است.

ویژگی های روابط عمومی آرمانی

در مقابل تبلیغات، روابط عمومی آرمانی که کهزادی از آن سخن می گوید، بر پایه ارتباط دوسویه، صداقت، شفافیت و اخلاق حرفه ای بنا شده است. هدف روابط عمومی صرفاً فروش محصول نیست، بلکه ایجاد اعتماد، تفاهم متقابل و ساخت تصویری مثبت و پایدار از سازمان در ذهن مخاطبان است. پیام در روابط عمومی، اگرچه از سوی سازمان ارسال می شود، اما هدف آن تحمیل عقیده نیست، بلکه آگاهی بخشی است و اجازه می دهد مخاطب با اطلاعات کامل، تصمیم گیری کند.

وجوه افتراق کلیدی

برای درک عمیق تر این دو مفهوم، می توانیم تفاوت های کلیدی آن ها را در قالب یک جدول مقایسه ای بررسی کنیم، همانطور که کهزادی نیز به این تمایزات با جزئیات می پردازد:

معیار تمایز	روابط عمومی	تبلیغات تجاری
هدف اصلی	ایجاد تفاهم، اعتماد، ارتباط پایدار و آگاهی بخشی دوسویه	ترغیب به خرید، افزایش فروش، تحمیل عقیده
جهت ارتباط	دوسویه، تعاملی، گفت وگو محور	یک سویه، مونولوگ، تحمیلی
کنترل پیام	غیرقابل کنترل در رسانه ها (رسانه ها پیام را تفسیر و تغییر می دهند)	کاملاً تحت کنترل مؤسسه تبلیغاتی (پرداخت هزینه برای محتوا و زمان)
اخلاق حرفه ای	دارای موازین اخلاقی، صداقت، شفافیت، خدمت به مخاطب	ممکن است کمتر به اخلاق حرفه ای توجه شود (هدف: سودآوری به هر قیمت)
مدت زمان تأثیر	بلندمدت، ساخت اعتبار و اعتماد پایدار	کوتاه مدت، افزایش فروش فوری
ماهیت پیام	بر پایه عقلانیت، استدلال و گفت وگو	برانگیختن غرایز و احساسات
برخورد با مخاطب	تعامل دموکراتیک، از زبان مخاطب سخن گفتن	بهره برداری از مخاطب برای تأمین مقاصد مبلغ

این جدول به وضوح نشان می دهد که روابط عمومی و تبلیغات، با وجود تشابهاتی در استفاده از ابزارهای ارتباطی، در فلسفه، هدف و رویکرد خود تفاوت های بنیادینی دارند. هرگاه مخاطب بدون اطلاع و آگاهی کامل از مقاصد واقعی یک پیام، تحت تأثیر قرار گیرد، در واقع او تحت تأثیر تبلیغ قرار گرفته است، نه یک ارتباط روابط عمومی شفاف و آگاهانه.

اهمیت دموکراتیک بودن روابط عمومی

کهزادی به شدت بر دموکراتیک بودن روابط عمومی تأکید می کند. این به معنای آن است که روابط عمومی باید با مخاطب یک تعامل آزاد و برابربنیان را دنبال کند؛ از زبان او سخن بگوید، به نظراتش گوش دهد، و با او به گفت وگو بنشیند. هدف نهایی، رسیدن به اجماع و نظر مشترک است، نه تحمیل عقیده ای خاص. این رویکرد در تضاد کامل با تبلیغاتی قرار می گیرد که در پی بهره برداری از مخاطب برای اهداف خود هستند و ممکن است آزادی و قدرت انتخاب او را تهدید کنند. روابط عمومی واقعی، توانمندی انتخاب آگاهانه را به مخاطب می دهد.

جنبه های کاربردی و انواع روابط عمومی

کتاب حسن کهزادی فراتر از مباحث نظری، به جنبه های کاربردی روابط عمومی نیز می پردازد و آن را به دو بخش اصلی داخلی و خارجی تقسیم می کند. هر یک از این حوزه ها، با راهکارهای عملیاتی خاص خود، در تقویت ارتباطات و پیشبرد اهداف سازمانی نقش آفرین هستند.

روابط عمومی داخلی

روابط عمومی داخلی به مجموعه فعالیت هایی اطلاق می شود که با هدف تقویت ارتباطات درون سازمانی، افزایش تعهد کارکنان، و ایجاد محیطی پویا و همدلانه در سازمان صورت می گیرد. این فعالیت ها شامل موارد زیر است:

* انتشار نشریات داخلی: تهیه و توزیع مجلات، روزنامه ها و خبرنامه های چاپی یا الکترونیکی که اخبار سازمان، دستاوردهای کارکنان، و اطلاعات مفید را به آن ها منتقل می کند.
* بولتن برد یا لوحه اخبار: استفاده از تابلوهای اعلانات فیزیکی یا دیجیتالی برای اطلاع رسانی سریع و به روز به کارکنان.
* سازماندهی دریافت پیشنهادها: ایجاد سازوکارهایی برای جمع آوری ایده ها و پیشنهادهای کارکنان جهت بهبود فرایندها و عملکرد سازمان.
* مشارکت در غم و شادی کارکنان: حضور و ابراز همدردی یا تبریک در مناسبت های شخصی کارکنان، که حس تعلق و حمایت سازمانی را تقویت می کند.
* اطلاع رسانی به مسئولان و کارکنان: ارائه اطلاعات شفاف و به موقع درباره سیاست ها، تغییرات و تصمیمات سازمان به تمامی سطوح کارکنان و مدیران.
* سنجش افکار عمومی داخلی: انجام نظرسنجی ها و بررسی های دوره ای برای آگاهی از میزان رضایت، چالش ها و نیازهای کارکنان.
* تنظیم متون سخنرانی: تهیه پیش نویس سخنرانی های مدیران ارشد برای مناسبت های مختلف داخلی، با توجه به حساسیت ها و اهداف درون سازمانی.
* تقویت فرهنگ سازمانی: برنامه ریزی برای تقویت ارزش ها، باورها و هنجارهای مشترک در سازمان، از جمله برگزاری مراسم مذهبی و ملی، و ترویج روحیه همکاری.

روابط عمومی خارجی

روابط عمومی خارجی بر تعامل سازمان با محیط بیرونی تمرکز دارد و شامل برقراری ارتباط با مخاطبان بیرونی، رسانه ها، نهادهای اجتماعی و دولتی است. این حوزه به حفظ و ارتقاء تصویر عمومی سازمان و مدیریت بحران های احتمالی کمک می کند. فعالیت های روابط عمومی خارجی، پل ارتباطی سازمان با جامعه است. نحوه تعامل با رسانه ها، انتشار اخبار مثبت، پاسخگویی به سوالات و انتقادات، و مشارکت در رویدادهای اجتماعی، همگی از وظایف این بخش محسوب می شود.

نقش روابط عمومی در مشاوره مدیریت

یکی دیگر از جنبه های کاربردی و بسیار مهم روابط عمومی از دیدگاه کهزادی، نقش مشاوره ای آن برای مدیریت سازمان است. روابط عمومی با توجه به وظیفه رصد مداوم محیط داخلی و خارجی، سنجش افکار عمومی، و تحلیل بازخوردها، می تواند اطلاعات ارزشمندی را در اختیار مدیران قرار دهد. این اطلاعات به مدیران کمک می کند تا تصمیمات استراتژیک آگاهانه تری اتخاذ کنند، ریسک ها را کاهش دهند، و فرصت های جدید را شناسایی نمایند. روابط عمومی در واقع بازوی مشورتی قدرتمندی است که می تواند به مدیریت در درک بهتر نیازهای ذی نفعان، پیش بینی واکنش های عمومی، و تدوین سیاست هایی که همسو با منافع سازمان و جامعه باشد، یاری رساند. این نقش، روابط عمومی را از یک واحد صرفاً اجرایی به یک بخش استراتژیک در سازمان تبدیل می کند.

چالش ها، آسیب ها و راهکارهای ارتقاء روابط عمومی در ایران

در ادامه بررسی های خود، حسن کهزادی به آسیب ها و چالش هایی که روابط عمومی، به ویژه در بستر ایران، با آن ها مواجه است، می پردازد. شناسایی این موانع، گام نخست برای توانمندسازی و ارتقاء این حوزه حیاتی است.

آسیب های رایج در روابط عمومی

روابط عمومی، مانند هر حوزه دیگری، می تواند دچار آسیب ها و کاستی هایی شود که اثربخشی آن را کاهش می دهد. برخی از این مشکلات رایج شامل موارد زیر است:

* عدم درک صحیح از نقش روابط عمومی: گاهی مدیران و حتی خود کارکنان روابط عمومی، این واحد را صرفاً به عنوان یک روابط عمومی تشریفاتی یا تبلیغاتی می بینند، نه یک بازوی استراتژیک.
* نداشتن جایگاه مناسب در ساختار سازمانی: روابط عمومی ممکن است در سطوح پایین سازمان قرار گیرد و قدرت نفوذ و مشاوره ای لازم را نداشته باشد.
* نقص در آموزش و توسعه مهارت ها: عدم به روزرسانی دانش و مهارت های کارکنان روابط عمومی با توجه به تحولات سریع عرصه ارتباطات.
* کمبود بودجه و منابع: تخصیص ناکافی منابع مالی و انسانی، که مانع از اجرای برنامه های جامع و اثربخش می شود.
* فقدان برنامه ریزی استراتژیک: فعالیت های روابط عمومی بدون نقشه راه مشخص و اهداف بلندمدت، که به پراکندگی و هدر رفت منابع می انجامد.
* وابستگی بیش از حد به مدیریت: عدم استقلال نسبی روابط عمومی در تصمیم گیری ها و انتشار اطلاعات، که به کاهش اعتماد مخاطب منجر می شود.
* ضعف در سنجش افکار عمومی و بازخورد: نادیده گرفتن اهمیت گوش دادن به مخاطب و عدم تحلیل علمی بازخوردها برای بهبود عملکرد.

چالش های خاص روابط عمومی در بستر ایران

علاوه بر آسیب های عمومی، روابط عمومی در ایران با چالش های خاصی نیز روبروست که ریشه در مسائل فرهنگی، ساختاری و عملیاتی دارد:

* غلبه تفکر سنتی بر مدرن: در بسیاری از سازمان ها، نگاه به روابط عمومی هنوز سنتی است و آن را نه به عنوان یک متخصص، بلکه یک مجری صرف می بینند.
* تداخل وظایف با سایر واحدها: گاهی وظایف روابط عمومی با واحدهای بازاریابی، تبلیغات یا حتی بخش اداری تداخل پیدا می کند که به سردرگمی و کاهش کارایی می انجامد.
* مسائل مربوط به شفافیت و اطلاع رسانی: وجود برخی محدودیت ها در شفافیت و آزادی اطلاعات، که می تواند بر توانایی روابط عمومی در برقراری ارتباط صادقانه با مخاطب تأثیر بگذارد.
* کمبود نیروی متخصص و با تجربه: با وجود فارغ التحصیلان دانشگاهی، ممکن است تجربه عملی و دانش روز در بین برخی کارشناسان این حوزه کافی نباشد.
* بحران اعتماد: در برخی موارد، به دلیل عدم شفافیت یا سوءاستفاده های گذشته، اعتماد عمومی به سازمان ها و به تبع آن به روابط عمومی آن ها کاهش یافته است.
* فقدان حمایت کافی از سوی مدیران ارشد: عدم درک کافی مدیران از اهمیت روابط عمومی و عدم حمایت لازم از این واحد، مانعی جدی برای توسعه آن است.

پیشنهادات و راهکارهای نویسنده برای توانمندسازی

برای غلبه بر این چالش ها و آسیب ها، کهزادی راهبردهای عملی متعددی را پیشنهاد می کند که می تواند به توانمندسازی روابط عمومی در سازمان ها کمک کند:

1. بازنگری در جایگاه سازمانی: ارتقاء روابط عمومی به سطح مدیریتی و استراتژیک، به گونه ای که بتواند مستقیماً با مدیران ارشد در ارتباط باشد و در تصمیم گیری ها نقش مشورتی ایفا کند.
2. سرمایه گذاری در آموزش و توسعه: برگزاری دوره های آموزشی مداوم، کارگاه های تخصصی و کنفرانس ها برای به روزرسانی دانش و مهارت های کارکنان روابط عمومی با فناوری ها و رویکردهای نوین.
3. افزایش بودجه و منابع: تخصیص بودجه کافی برای اجرای برنامه های پژوهشی، انتشاراتی، ارتباطی و مدیریت بحران.
4. تأکید بر پژوهش و سنجش افکار: نهادینه کردن فرهنگ پژوهش در روابط عمومی برای تصمیم گیری بر اساس داده ها و شواهد، و سنجش مداوم اثربخشی فعالیت ها.
5. تقویت اخلاق حرفه ای: تأکید بر اصول صداقت، شفافیت، مسئولیت پذیری و پاسخگویی در تمامی فعالیت های روابط عمومی.
6. توسعه روابط با رسانه ها: ایجاد و حفظ روابط قوی و سازنده با رسانه ها بر پایه احترام متقابل و اعتماد، به جای رویکرد صرفاً تبلیغاتی.
7. استفاده از فناوری های نوین: بهره گیری از ابزارهای دیجیتال، شبکه های اجتماعی و هوش مصنوعی در تحلیل داده ها، مدیریت ارتباطات و تولید محتوا.
8. جلب حمایت مدیران ارشد: آگاهی بخشی به مدیران عالی درباره ارزش استراتژیک روابط عمومی و متقاعد کردن آن ها برای حمایت همه جانبه از این واحد.
9. فرهنگ سازی درونی: ترویج این دیدگاه که روابط عمومی وظیفه تمامی کارکنان سازمان است و هر فرد می تواند سفیر سازمان باشد.

این راهکارها، به روابط عمومی کمک می کنند تا از یک واحد صرفاً تشریفاتی به یک نیروی محرکه استراتژیک تبدیل شود که نقش کلیدی در موفقیت و پایداری سازمان ایفا می کند.

نتیجه گیری

کتاب «نقش کاربردی روابط عمومی در سازمان ها» نوشته ی حسن کهزادی، یک منبع ارزشمند برای تمامی علاقه مندان به حوزه ارتباطات و مدیریت است. این کتاب با تحلیل دقیق مبانی، وظایف و چالش های روابط عمومی، به خواننده درکی عمیق از اهمیت این حوزه می بخشد. پیام اصلی کتاب این است که روابط عمومی نه یک وظیفه جانبی، بلکه قلب تپنده هر سازمانی است که می خواهد در دنیای امروز موفق و پایدار بماند.

حسن کهزادی با تأکید بر تمایز بنیادین میان روابط عمومی و تبلیغات، اهمیت ارتباطات دوسویه، صداقت و رویکرد دموکراتیک را در برقراری تعامل مؤثر با مخاطبان گوشزد می کند. او نشان می دهد که روابط عمومی واقعی، اعتمادسازی بلندمدت را هدف قرار می دهد و صرفاً به دنبال منافع کوتاه مدت و تحمیل عقیده نیست. مطالعه این کتاب، برای هر کسی که به دنبال ارتقاء مهارت های ارتباطی، بهبود جایگاه روابط عمومی در سازمان، یا صرفاً درک عمیق تر از این حوزه است، بسیار سودمند خواهد بود. به راستی، درک و به کارگیری صحیح اصول روابط عمومی، نه تنها به سازمان ها کمک می کند تا با مخاطبان خود ارتباطی قوی تر و معنادارتر برقرار کنند، بلکه راه را برای دستیابی به موفقیت های پایدار و ماندگار هموار می سازد.