ویزای خود اشتغالی کانادا

ویزای خود اشتغالی کانادا (Self-Employed Persons Program) مسیری برای هنرمندان، ورزشکاران و فعالان فرهنگی است که قصد مهاجرت به این کشور را دارند و می توانند با فعالیت مستقل خود، به جامعه کانادا سهمی چشمگیر اهدا کنند. این برنامه، گرچه جذابیتی بی بدیل دارد، اما از ۳۰ آوریل ۲۰۲۴ (۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳) تا پایان سال ۲۰۲۶ میلادی (۱۰ دی ۱۴۰۵) به دلیل حجم بالای درخواست ها، موقتاً متوقف شده است و زمان بررسی پرونده های ارسالی نیز به بیش از چهار سال رسیده است.

کانادا با هدف غنی سازی زندگی فرهنگی و ورزشی خود، افراد دارای استعدادهای خاص را از سراسر جهان جذب می کند. این برنامه، که اقامت دائم را از همان ابتدا برای متقاضیان موفق و خانواده هایشان به ارمغان می آورد، بر خلاف بسیاری از برنامه های کارآفرینی، نیازی به سرمایه گذاری های کلان ندارد. در این برنامه، متقاضی باید توانایی خود را در راه اندازی کسب وکار مستقل و کسب درآمد از آن در کانادا به اثبات برساند و نشان دهد که فعالیت هایش در این کشور نیز ادامه خواهد یافت.

ویزای خود اشتغالی کانادا چیست؟ (Self-Employed Persons Program)

برنامه فدرال خود اشتغالی کانادا (Self-Employed Persons Program) به طور خاص برای جذب افرادی طراحی شده است که در حوزه های فرهنگی، هنری یا ورزشی دارای سابقه کار مستقل و تأثیرگذار هستند. این برنامه به متقاضیان اجازه می دهد تا با مهارت ها و تجربیات خود به کانادا مهاجرت کرده و با ادامه فعالیت های خود، هم به رشد شخصی و مالی دست یابند و هم به غنای فرهنگی و ورزشی این کشور کمک کنند. برخلاف برنامه های سرمایه گذاری که اغلب نیازمند واریز مبالغ هنگفت هستند، این ویزا بر پایه توانایی فرد در ایجاد شغل مستقل و خودکفایی مالی در کانادا استوار است.

نکته برجسته ویزای خود اشتغالی کانادا، اعطای اقامت دائم از همان ابتدای ورود به کانادا است. این بدان معناست که متقاضی و اعضای خانواده اش می توانند بلافاصله پس از ورود، از تمامی مزایای شهروندی کانادا به جز حق رأی بهره مند شوند. هدف اصلی اداره مهاجرت کانادا از این برنامه، تزریق استعدادهای جدید به حوزه های خاص فرهنگی و ورزشی کشور و تقویت زیرساخت های آن است.

وضعیت فعلی برنامه ویزای خود اشتغالی کانادا: توقف موقت تا ۲۰۲۶!

یکی از مهم ترین نکاتی که متقاضیان ویزای خود اشتغالی کانادا باید از آن آگاه باشند، وضعیت فعلی این برنامه است. اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا (IRCC) اعلام کرده است که از تاریخ ۳۰ آوریل ۲۰۲۴ (۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳)، پذیرش درخواست های جدید برای برنامه خود اشتغالی فدرال تا پایان سال ۲۰۲۶ میلادی (۱۰ دی ۱۴۰۵) به حالت تعلیق درآمده است. این تصمیم به دلیل حجم بالای پرونده های موجود و زمان پردازش طولانی آن ها اتخاذ شده است. در حال حاضر، مدت زمان رسیدگی به پرونده های فعال در این برنامه، به بیش از ۴۸ ماه (بیش از ۴ سال) افزایش یافته است.

آگاهی از وضعیت تعلیق برنامه خود اشتغالی کانادا تا سال ۲۰۲۶، برای متقاضیان از اتلاف وقت و منابع مالی جلوگیری می کند و آن ها را به سمت بررسی گزینه های جایگزین یا آمادگی کامل برای بازگشایی احتمالی برنامه در آینده سوق می دهد.

این توقف موقت به این معناست که اداره مهاجرت در حال حاضر درخواست جدیدی را نمی پذیرد و تنها بر روی پرونده های ارسال شده پیش از تاریخ مذکور تمرکز دارد. این وضعیت برای بسیاری از افراد علاقه مند به این مسیر مهاجرتی چالش هایی را به همراه آورده است. در نتیجه، توصیه می شود متقاضیان در این مدت به دنبال بررسی دقیق سایر مسیرهای مهاجرتی به کانادا باشند و یا با آماده سازی کامل مدارک و طرح تجاری خود، برای بازگشایی احتمالی برنامه در آینده آمادگی کسب کنند.

شرایط عمومی واجد شرایط بودن ویزای خود اشتغالی کانادا (در صورت بازگشایی)

با وجود تعلیق موقت برنامه، آشنایی با شرایط لازم برای ویزای خود اشتغالی کانادا اهمیت زیادی دارد. این شرایط، که برای سنجش توانایی و پتانسیل متقاضی در ایفای نقش خوداشتغالی در کانادا طراحی شده اند، شامل موارد زیر هستند:

سابقه کار مرتبط

متقاضی باید حداقل دو سال سابقه کار تمام وقت مرتبط در پنج سال گذشته (پیش از تاریخ درخواست) در یکی از فعالیت های فرهنگی یا ورزشی مورد تأیید را داشته باشد. این تجربه کاری می تواند به یکی از سه صورت زیر باشد:

• فعالیت در سطح جهانی در یک زمینه فرهنگی یا ورزشی.
• خوداشتغالی در یک زمینه فرهنگی یا ورزشی.
• ترکیبی از یک سال فعالیت در سطح جهانی و یک سال سابقه کار خوداشتغالی.

برای تعیین فعالیت های فرهنگی و ورزشی مرتبط، اداره مهاجرت از کدهای TEER (Training, Education, Experience, and Responsibilities) استفاده می کند که جایگزین کدهای NOC (National Occupational Classification) شده اند. این کدها مشاغل مشخصی را شامل می شوند که در ادامه به تفصیل توضیح داده خواهند شد.

تمکن مالی

متقاضی باید ثابت کند که از توانایی مالی کافی برای تامین هزینه های زندگی خود و تمامی اعضای خانواده اش پس از ورود به کانادا برخوردار است. همچنین، باید نشان دهد که سرمایه لازم برای راه اندازی و مدیریت کسب وکار خوداشتغالی مورد نظر را در کانادا دارد. اداره مهاجرت مبلغ مشخصی را برای این منظور اعلام نمی کند، اما میزان تمکن مالی مورد نیاز به تعداد اعضای خانواده و ماهیت کسب وکار پیشنهادی بستگی دارد و نقش یک طرح تجاری قوی در این بخش بسیار حیاتی است.

قصد و توانایی ایجاد خود اشتغالی در کانادا

یکی از مهم ترین بخش های درخواست ویزای خود اشتغالی، اثبات قصد واقعی متقاضی برای ایجاد شغل مستقل و خودکفایی مالی در کانادا است. این بخش شامل ارائه یک بیزینس پلن (Business Plan) جامع، واقع بینانه و دارای توجیه اقتصادی است که نشان دهنده چگونگی راه اندازی و توسعه کسب وکار در بازار کانادا باشد. متقاضی همچنین باید اثبات کند که فعالیتش سهم قابل توجهی در زندگی فرهنگی یا ورزشی کانادا خواهد داشت و تأثیر مثبتی بر جامعه و اقتصاد این کشور می گذارد. این موضوع نیازمند ارائه مدارک و شواهد قوی از مهارت ها، دستاوردها و برنامه های آینده متقاضی است.

معاینات پزشکی و گواهی عدم سوءپیشینه

تمامی متقاضیان و اعضای خانواده شان باید معاینات پزشکی لازم را توسط پزشکان معتمد اداره مهاجرت کانادا انجام دهند و گواهی عدم سوءپیشینه کیفری از تمامی کشورهایی که در آن ها زندگی کرده اند، ارائه دهند. این بخش برای اطمینان از سلامت و امنیت جامعه کانادا ضروری است.

سیستم امتیازبندی ویزای خود اشتغالی کانادا (حداقل ۳۵ امتیاز از ۱۰۰)

برای واجد شرایط شدن در برنامه ویزای خود اشتغالی کانادا، متقاضیان باید حداقل ۳۵ امتیاز از ۱۰۰ امتیاز ممکن را کسب کنند. این امتیازدهی بر اساس پنج عامل کلیدی انجام می شود که هر یک نقش مهمی در ارزیابی جامع پرونده ایفا می کنند:

فاکتور امتیازبندی	حداکثر امتیاز
تجربه کاری	۳۵
تحصیلات	۲۵
سن	۱۰
دانش زبان (انگلیسی یا فرانسه)	۲۴
سازگاری (Adaptability)	۶
مجموع	۱۰۰

تجربه کاری (حداکثر ۳۵ امتیاز)

امتیاز سابقه کار بر اساس تعداد سال های تجربه مرتبط در پنج سال گذشته تعیین می شود. هر چه سابقه کار بیشتری در زمینه خود اشتغالی (هنری یا ورزشی) داشته باشد، امتیاز بالاتری کسب خواهد کرد:

• ۲ سال تجربه مرتبط: ۲۰ امتیاز
• ۳ سال تجربه مرتبط: ۲۵ امتیاز
• ۴ سال تجربه مرتبط: ۳۰ امتیاز
• ۵ سال یا بیشتر تجربه مرتبط: ۳۵ امتیاز

تحصیلات (حداکثر ۲۵ امتیاز)

میزان تحصیلات متقاضی نیز در امتیازبندی تاثیرگذار است. امتیازات بر اساس بالاترین مدرک تحصیلی و مدت زمان تحصیل اعطا می شود:

• مدرک دکترا یا فوق لیسانس (۱۷ سال تحصیل یا بیشتر): ۲۵ امتیاز
• دو یا چند مدرک کارشناسی: ۲۲ امتیاز
• مدرک کارشناسی دو ساله یا بیشتر (۱۴ سال تحصیل یا بیشتر): ۲۰ امتیاز
• مدرک کارشناسی یک ساله (۱۳ سال تحصیل یا بیشتر): ۱۵ امتیاز
• دیپلم یک ساله یا مدرک آموزشی (۱۲ سال تحصیل): ۱۲ امتیاز
• دیپلم دبیرستان: ۵ امتیاز

سن (حداکثر ۱۰ امتیاز)

سن متقاضی در زمان درخواست نیز یکی از فاکتورهای امتیازبندی است. بهترین بازه سنی برای کسب حداکثر امتیاز بین ۲۱ تا ۴۹ سال است:

• ۱۶ سال و کمتر: ۰ امتیاز
• ۱۷ سال: ۲ امتیاز
• ۱۸ سال: ۴ امتیاز
• ۱۹ سال: ۶ امتیاز
• ۲۰ سال: ۸ امتیاز
• ۲۱ تا ۴۹ سال: ۱۰ امتیاز
• ۵۰ سال: ۸ امتیاز
• ۵۱ سال: ۶ امتیاز
• ۵۲ سال: ۴ امتیاز
• ۵۳ سال: ۲ امتیاز
• ۵۴ سال و بیشتر: ۰ امتیاز

دانش زبان (انگلیسی یا فرانسه – حداکثر ۲۴ امتیاز)

تسلط به یکی از زبان های رسمی کانادا (انگلیسی یا فرانسه) از اهمیت بالایی برخوردار است. متقاضی باید نتایج آزمون های معتبر زبان را ارائه دهد. نمرات CLB (Canadian Language Benchmark) در هر چهار مهارت (خواندن، نوشتن، شنیدن، صحبت کردن) امتیازدهی می شود:

• نمرات CLB7 و بالاتر در هر چهار مهارت، بالاترین امتیاز را به همراه دارد.
• آزمون های مورد تأیید برای زبان انگلیسی شامل IELTS General Training و CELPIP General هستند.
• برای زبان فرانسه، آزمون های TEF (Test d’Évaluation de Français) و TCF (Test de connaissance du français) مورد قبول هستند.

سازگاری (Adaptability – حداکثر ۶ امتیاز)

این فاکتور نشان دهنده توانایی متقاضی و خانواده اش در سازگاری با زندگی در کانادا است و شامل موارد زیر می شود:

• تحصیلات همسر/پارتنر: در صورت داشتن تحصیلات دانشگاهی، همسر/پارتنر می تواند تا ۵ امتیاز اضافه کند.
• سابقه تحصیل قبلی در کانادا: اگر متقاضی یا همسر/پارتنرش حداقل دو سال تحصیل تمام وقت در یک موسسه کانادایی داشته اند، می تواند امتیاز کسب کند (۵ امتیاز).
• سابقه کار قبلی در کانادا: داشتن حداقل یک سال سابقه کار تمام وقت با مجوز معتبر در کانادا (برای متقاضی یا همسر/پارتنر)، می تواند تا ۵ امتیاز به همراه داشته باشد.
• داشتن بستگان واجد شرایط در کانادا: حضور بستگان نزدیک (والدین، پدربزرگ/مادربزرگ، فرزند، خواهر/برادر، عمه/عمو، خواهرزاده/برادرزاده) که شهروند یا مقیم دائم کانادا هستند، ۶ امتیاز دارد.

لیست مشاغل واجد شرایط برای ویزای خود اشتغالی کانادا (کد های TEER)

برنامه ویزای خود اشتغالی کانادا، فهرستی مشخص از مشاغل را در بر می گیرد که عمدتاً در حوزه های فرهنگی، هنری و ورزشی دسته بندی می شوند. این مشاغل بر اساس سیستم طبقه بندی TEER (Training, Education, Experience, and Responsibilities) که جایگزین NOC شده است، مشخص می شوند. درک دقیق کدهای TEER برای متقاضیان این ویزا بسیار حیاتی است، زیرا سابقه کار آن ها باید مستقیماً با یکی از این کدها مطابقت داشته باشد.

مشاغل فرهنگی و هنری (TEER Codes)

این دسته شامل طیف وسیعی از مشاغل مرتبط با هنر، فرهنگ، رسانه و ادبیات است:

کد TEER	عنوان شغلی
53121	بازیگر، کمدین
51122	نوازنده، خواننده
53122	نقاش، مجسمه ساز، و سایر هنرمندان تجسمی
51120	تهیه کننده، کارگردان، و مشاغل مرتبط
51114	مترجم، اصطلاح شناس
51113	روزنامه نگار، خبرنگار
51110	ویراستار
51111	نویسنده
51102	آرشیویست، بایگان
53110	عکاس
52100	تکنسین های کتابخانه و بایگانی عمومی
53100	مشاغل مرتبط با موزه و گالری های هنری
52110	فیلمبردار
52111	تکنسین هنرهای گرافیکی
52112	تکنسین سیستم های پخش
52113	تصویربردار و صدابردار
52120	طراح گرافیک و تصویرگر
52121	طراح داخلی
53123	طراح مد، صحنه تئاتر و نمایشگاه
53124	هنرمند صنایع دستی
53125	الگوساز لباس
51100	کتابدار
50010	مسئول موزه و گالری
51121	رهبر ارکستر، نوازنده و هماهنگ کننده
52119 و 53111	مشاغل تصویرسازی، پخش و هنرهای اجرایی (سایر)

مشاغل ورزشی (TEER Codes)

این بخش شامل مشاغل مرتبط با ورزش و فعالیت های بدنی در سطح حرفه ای است:

کد TEER	عنوان شغلی
53200	ورزشکار
53201	مربی ورزشی
53202	داور و مقامات ورزشی

توجه به این نکته ضروری است که برنامه فدرال خود اشتغالی کانادا، برخلاف تصور برخی، برای کشاورزان طراحی نشده است. در حالی که ممکن است برنامه های استانی خاصی برای کارآفرینان کشاورزی وجود داشته باشد، برنامه فدرال خود اشتغالی به طور خاص بر حوزه های هنر، فرهنگ و ورزش تمرکز دارد و مشاغل مرتبط با کشاورزی را شامل نمی شود.

مراحل دریافت ویزای خود اشتغالی کانادا (در صورت بازگشایی برنامه)

فرآیند درخواست برای ویزای خود اشتغالی کانادا، شامل چندین مرحله کلیدی است که با دقت و توجه به جزئیات باید طی شوند. گرچه در حال حاضر این برنامه متوقف است، اما آشنایی با این مراحل برای آمادگی در آینده ضروری است:

1. بررسی واجد شرایط بودن اولیه: نخستین گام، بررسی واجد شرایط بودن بر اساس معیارهای اعلام شده توسط IRCC است. این بررسی معمولاً از طریق یک پرسشنامه آنلاین در وب سایت رسمی اداره مهاجرت کانادا انجام می شود. در صورت واجد شرایط بودن، یک پکیج ثبت نام شامل راهنمای جامع، فرم های درخواست و فهرست مدارک مورد نیاز از طریق ایمیل برای متقاضی ارسال خواهد شد.
2. آماده سازی پکیج درخواست: پس از دریافت پکیج، متقاضی باید تمامی فرم های مربوطه را با دقت تکمیل کرده و کلیه مدارک مورد نیاز را جمع آوری کند. تهیه یک بیزینس پلن قوی و متقاعدکننده در این مرحله از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است، زیرا نشان دهنده قصد و توانایی متقاضی برای ایجاد خود اشتغالی در کانادا است.
3. ارسال درخواست و پرداخت هزینه ها: پکیج تکمیل شده درخواست به همراه رسید پرداخت تمامی هزینه های دولتی مربوطه، باید به آدرس مشخص شده توسط اداره مهاجرت ارسال شود. این ارسال ممکن است به صورت پستی یا آنلاین صورت گیرد.
4. ارائه اطلاعات بیومتریک (انگشت نگاری و عکس): متقاضیان بین ۱۴ تا ۷۹ سال، پس از ارسال درخواست و دریافت نامه دستورالعمل بیومتریک، باید در مدت زمان تعیین شده (معمولاً ۳۰ روز)، به یکی از مراکز خدمات ویزای کانادا (VAC) مراجعه کرده و اطلاعات بیومتریک خود (اثر انگشت و عکس) را ارائه دهند.
5. بررسی پرونده توسط اداره مهاجرت (IRCC): پس از ارسال مدارک و انجام بیومتریک، پرونده توسط افسران اداره مهاجرت کانادا مورد بررسی قرار می گیرد. در این مرحله، امکان درخواست مدارک تکمیلی یا حتی دعوت به مصاحبه وجود دارد. تجربه نشان داده است که این مرحله به دلیل حجم بالای پرونده ها می تواند بسیار طولانی باشد، که در حال حاضر به بیش از چهار سال رسیده است.
6. دریافت تاییدیه اقامت دائم (COPR) و ویزای ورود: در صورت موفقیت آمیز بودن بررسی ها، اداره مهاجرت یک تاییدیه اقامت دائم (Confirmation of Permanent Residence – COPR) و در صورت نیاز، ویزای ورود به کانادا را صادر می کند. متقاضیان باید هنگام ورود به کانادا، تمامی مدارک سفر از جمله پاسپورت معتبر، ویزای اقامت دائم (در صورت وجود)، تاییدیه COPR و مدارک تمکن مالی را همراه داشته باشند. افسر خدمات مرزی کانادا (CBSA) در مرز ورودی، هویت و شرایط متقاضی را مجدداً بررسی خواهد کرد تا از واجد شرایط بودن او برای ورود به کانادا اطمینان حاصل کند.

مدارک لازم برای درخواست ویزای خود اشتغالی کانادا

جمع آوری و آماده سازی دقیق مدارک، مرحله ای حیاتی در فرآیند درخواست ویزای خود اشتغالی کانادا است. هرگونه نقص یا اشتباه می تواند منجر به تأخیر یا حتی رد درخواست شود. مدارک مورد نیاز عموماً شامل موارد زیر هستند:

• مدارک هویتی و خانوادگی: پاسپورت معتبر برای متقاضی و تمامی اعضای خانواده، شناسنامه و کارت ملی، سند ازدواج (در صورت تأهل) یا طلاق (در صورت جدایی)، گواهی فوت همسر (در صورت لزوم) و تمامی مدارک شناسایی فرزندان و مدارک حضانت (در صورت وجود).
• مدارک تحصیلی: تمامی مدارک تحصیلی از جمله ریزنمرات و مدارک دانشگاهی، دیپلم ها و گواهینامه های فنی و حرفه ای.
• مدارک زبان: نتایج اصلی و معتبر آزمون های زبان انگلیسی (IELTS General Training, CELPIP General) یا فرانسه (TEF, TCF) با نمرات مورد نیاز.
• مدارک سوابق کاری و خوداشتغالی: این بخش نیازمند جزئیات دقیقی است. شامل قراردادهای کاری (در صورت خوداشتغالی، با مشتریان یا کارفرمایان پروژه ای)، فاکتورهای رسمی مربوط به درآمد، گواهی های فعالیت حرفه ای، رزومه حرفه ای و جزئیات سوابق کاری، نمونه کارها (پورتفولیو)، تقدیرنامه ها، جوایز بین المللی یا ملی، گواهی عضویت در انجمن های حرفه ای و هر سند دیگری که سابقه و ماهیت خوداشتغالی را تأیید کند.
• مدارک تمکن مالی: گردش حساب بانکی، گواهی موجودی بانکی، اسناد مالکیت املاک و دارایی های دیگر که نشان دهنده توانایی مالی برای حمایت از خود و خانواده در کانادا و همچنین راه اندازی کسب وکار باشد.
• بیزینس پلن: یک طرح تجاری مفصل و جامع که شامل تحلیل بازار کانادا، رقبا، استراتژی های بازاریابی، پیش بینی های مالی و نحوه درآمدزایی در کانادا باشد. این طرح باید منطقی، واقع بینانه و قانع کننده باشد.
• گواهی عدم سوءپیشینه: گواهی از پلیس برای متقاضی و تمامی افراد بالای ۱۸ سال که در پرونده مهاجرتی هستند، از تمامی کشورهایی که به مدت شش ماه یا بیشتر در آن ها اقامت داشته اند.
• گواهی معاینات پزشکی: تأییدیه انجام معاینات پزشکی توسط پزشکان معتمد اداره مهاجرت کانادا.
• رسید پرداخت هزینه ها: اثبات پرداخت تمامی هزینه های دولتی مربوط به درخواست.
• عکس پرسنلی: عکس های استاندارد گذرنامه برای تمامی متقاضیان بر اساس الزامات اداره مهاجرت.

تمامی مدارکی که به زبان غیر از انگلیسی یا فرانسه هستند، باید به همراه ترجمه رسمی و تأیید شده ارائه شوند. تجربه نشان می دهد که دقت در ارائه مدارک کامل و صحیح، نقش بسزایی در سرعت و موفقیت فرآیند بررسی پرونده دارد.

هزینه های ویزای خود اشتغالی کانادا

فرآیند درخواست ویزای خود اشتغالی کانادا شامل چندین دسته از هزینه ها می شود که متقاضیان باید از آن ها آگاه باشند. این هزینه ها به دو بخش اصلی تقسیم می شوند: هزینه های دولتی که مستقیماً به اداره مهاجرت کانادا پرداخت می شوند و سایر هزینه های جانبی که در طول فرآیند مهاجرت پیش می آیند.

هزینه های دولتی (به دلار کانادا – CAD)

نوع هزینه	مبلغ (دلار کانادا)
هزینه بررسی درخواست (Application Fee) برای متقاضی اصلی	۱۸۱۰
هزینه حق اقامت دائم (Right of Permanent Residence Fee – RPRF) برای متقاضی اصلی	۵۷۵
هزینه بررسی درخواست برای همسر/پارتنر	۹۵۰
هزینه حق اقامت دائم (RPRF) برای همسر/پارتنر	۵۷۵
هزینه برای هر فرزند وابسته (زیر ۲۲ سال)	۲۶۰
هزینه بیومتریک برای هر فرد	۸۵
هزینه بیومتریک برای خانواده (دو نفر یا بیشتر)	۱۷۰

شایان ذکر است که بسیاری از این هزینه ها، از جمله هزینه بررسی درخواست، در صورت رد شدن پرونده یا انصراف متقاضی، غیرقابل استرداد هستند. تنها هزینه حق اقامت دائم (RPRF) در صورت عدم تأیید ویزا یا انصراف پیش از صدور ویزا، قابل بازپرداخت است.

سایر هزینه ها

علاوه بر هزینه های دولتی، متقاضیان باید برای موارد زیر نیز بودجه ای در نظر بگیرند:

• هزینه آزمون زبان: شامل هزینه های ثبت نام در آزمون های آیلتس، سلپیپ، TEF یا TCF.
• هزینه ترجمه رسمی مدارک: تمام مدارک غیر انگلیسی یا فرانسه باید توسط مترجم رسمی ترجمه شوند.
• هزینه ارزیابی مدارک تحصیلی (ECA): در صورت نیاز، مدارک تحصیلی خارجی باید توسط سازمان های مورد تأیید کانادا ارزیابی شوند.
• هزینه معاینات پزشکی: هزینه های مربوط به آزمایش ها و معاینات پزشکی توسط پزشکان معتمد.
• هزینه مشاوره حقوقی: در صورت استفاده از خدمات وکیل یا مشاور مهاجرت، هزینه های مربوط به خدمات آن ها.
• هزینه های سفر و اقامت اولیه: هزینه های مربوط به سفر به کانادا و هزینه های زندگی اولیه پس از ورود، تا زمانی که کسب وکار متقاضی به درآمدزایی برسد.

مزایا و معایب ویزای خود اشتغالی کانادا

هر برنامه مهاجرتی دارای نقاط قوت و ضعف خاص خود است و ویزای خود اشتغالی کانادا نیز از این قاعده مستثنی نیست. ارزیابی دقیق مزایا و معایب این مسیر، به متقاضیان کمک می کند تا با دیدی واقع بینانه تصمیم گیری کنند.

مزایا

1. اخذ اقامت دائم کانادا از همان ابتدا: این یکی از بزرگترین مزیت های این برنامه است. متقاضیان موفق و اعضای خانواده شان از لحظه ورود به کانادا، اقامت دائم این کشور را دریافت می کنند که امکان دسترسی به خدمات عمومی مانند بهداشت، آموزش و بازار کار را فراهم می کند.
2. عدم نیاز به پیشنهاد شغلی (Job Offer) یا سرمایه گذاری هنگفت: برخلاف بسیاری از برنامه های مهاجرتی، ویزای خود اشتغالی نیازی به جاب آفر از سوی کارفرمای کانادایی ندارد. همچنین، الزام به سرمایه گذاری های سنگین مانند برنامه های کارآفرینی دیگر، در این مسیر وجود ندارد.
3. فرصت راه اندازی کسب وکار مستقل: این برنامه به افراد اجازه می دهد تا مهارت ها و استعدادهای خود را در یک محیط جدید و پویا به کار گیرند و کسب وکار مستقل خود را در کانادا راه اندازی کنند.
4. انعطاف پذیری بیشتر: از جهاتی، این برنامه نسبت به برخی مسیرهای مهاجرتی دیگر انعطاف پذیری بیشتری در انتخاب شهر و محل اقامت در کانادا فراهم می کند، زیرا متقاضی باید فعالیت خود را در هر نقطه از کانادا که قابلیت گسترش آن وجود دارد، ادامه دهد.

معایب

1. تعلیق فعلی برنامه تا ۲۰۲۶: همانطور که پیشتر اشاره شد، بزرگترین چالش در حال حاضر، توقف موقت پذیرش درخواست های جدید تا پایان سال ۲۰۲۶ است که عملاً امکان اقدام در این بازه زمانی را از متقاضیان سلب می کند.
2. زمان پردازش بسیار طولانی: حتی برای پرونده های ارسالی پیش از تعلیق، زمان رسیدگی به بیش از چهار سال افزایش یافته است که نیازمند صبر و برنامه ریزی طولانی مدت از سوی متقاضیان است.
3. محدودیت شدید به مشاغل خاص: این برنامه تنها برای هنرمندان، ورزشکاران و فعالان فرهنگی واجد شرایط در کدهای TEER خاص طراحی شده است و افراد با سایر تخصص ها نمی توانند از این مسیر اقدام کنند.
4. اهمیت بسیار زیاد بیزینس پلن: موفقیت در این برنامه تا حد زیادی به کیفیت و واقع بینانه بودن طرح تجاری (بیزینس پلن) بستگی دارد. متقاضی باید به دقت نشان دهد که چگونه می تواند در کانادا خودکفا شده و سهم قابل توجهی در جامعه داشته باشد.
5. نیاز به تمکن مالی کافی حتی پس از ورود: علاوه بر اثبات تمکن مالی در زمان درخواست، متقاضی باید توانایی مالی برای حمایت از خود و خانواده اش را در ابتدای ورود به کانادا تا زمان به سوددهی رسیدن کسب وکارش، اثبات کند.

چرا پرونده های خود اشتغالی کانادا ریجکت می شوند؟ (تحلیل نکات کلیدی)

سفر مهاجرتی از طریق برنامه خود اشتغالی کانادا، با وجود پتانسیل های فراوان، می تواند با چالش هایی همراه باشد که منجر به رد درخواست (ریجکتی) می شود. درک دلایل رایج رد پرونده ها، به متقاضیان کمک می کند تا از اشتباهات متداول دوری کنند و شانس موفقیت خود را در آینده افزایش دهند. تجربه بسیاری از متقاضیان نشان می دهد که علل اصلی ریجکتی به موارد زیر باز می گردد:

• عدم اثبات واقعی خوداشتغالی: برخی متقاضیان، با وجود داشتن سابقه کاری مرتبط، نمی توانند به طور قانع کننده اثبات کنند که فعالیت های آن ها واقعاً در قالب خوداشتغالی (نه استخدام) بوده است. مدارک ناکافی مانند فاکتورهای نامنظم، قراردادهای مبهم، یا فقدان شواهد مالی مستقل، می تواند این شک را در آفیسر ایجاد کند.
• ضعف یا عدم واقع بینانه بودن بیزینس پلن: بیزینس پلن (طرح تجاری) قلب پرونده خود اشتغالی است. اگر این طرح فاقد جزئیات کافی باشد، یا تحلیل بازار کانادا در آن ضعیف باشد، یا پیش بینی های مالی آن غیرواقعی به نظر برسد، آفیسر ممکن است به توانایی متقاضی در راه اندازی و مدیریت کسب وکار در کانادا شک کند. مواردی دیده شده است که طرح ها بسیار کلی و بدون در نظر گرفتن شرایط خاص بازار کانادا نوشته شده اند.
• عدم توانایی متقاضی در ایجاد سهم قابل توجه فرهنگی/ورزشی: هدف اصلی این برنامه جذب افرادی است که بتوانند به زندگی فرهنگی یا ورزشی کانادا کمک کنند. اگر متقاضی نتواند به وضوح نشان دهد که چگونه فعالیت های او می تواند تأثیر مثبت و قابل قبولی بر جامعه کانادا بگذارد، درخواستش ممکن است رد شود.
• تمکن مالی ناکافی یا نامشخص: عدم ارائه مدارک کافی و شفاف درباره تمکن مالی برای پوشش هزینه های زندگی و همچنین سرمایه لازم برای راه اندازی کسب وکار، یکی دیگر از دلایل رایج ریجکتی است. آفیسر باید کاملاً مطمئن شود که متقاضی پس از ورود به کانادا بار مالی بر دوش دولت نخواهد بود.
• عدم قانع کردن آفیسر در مورد قصد واقعی برای خوداشتغالی در کانادا: حتی با وجود سابقه و تمکن مالی، اگر آفیسر متوجه شود که هدف اصلی متقاضی صرفاً اخذ اقامت دائم است و قصد واقعی برای ادامه خوداشتغالی در کانادا وجود ندارد، پرونده رد خواهد شد. شواهدی مانند عدم تحقیق کافی در مورد بازار کانادا یا ابهام در برنامه های آینده، می تواند این شک را تقویت کند.
• مشکلات در اثبات سابقه کار مرتبط: در برخی موارد، متقاضیان نتوانسته اند مدارک کافی و معتبر برای اثبات حداقل دو سال سابقه کار مرتبط در مشاغل واجد شرایط TEER ارائه دهند. این مشکل می تواند شامل نقص در گواهی های کاری، عدم انطباق دقیق وظایف شغلی با کدهای TEER یا عدم وضوح در تاریخ های شروع و پایان فعالیت باشد.
• سطح زبان ناکافی برای مدیریت کسب وکار: گرچه حداقل امتیاز زبان مشخصی وجود دارد، اما آفیسر ممکن است در موارد خاص به این نتیجه برسد که سطح زبان متقاضی برای اداره یک کسب وکار مستقل، ارتباط با مشتریان و انجام امور مالی و اداری در محیط کانادا کافی نیست، حتی اگر امتیاز لازم را کسب کرده باشد.

سوالات متداول

حداقل امتیاز برای پذیرش در برنامه خود اشتغالی چقدر است؟

متقاضیان باید حداقل ۳۵ امتیاز از ۱۰۰ امتیاز ممکن را بر اساس عواملی مانند سابقه کار، تحصیلات، سن، دانش زبان و سازگاری کسب کنند.

کدام مشاغل برای دریافت این ویزا مجاز هستند؟

این برنامه عمدتاً برای هنرمندان، ورزشکاران و فعالان حوزه های فرهنگی طراحی شده است. مشاغلی مانند نقاشان، نوازندگان، کارگردانان، نویسندگان، ورزشکاران، مربیان ورزشی و داوران از جمله مشاغل واجد شرایط هستند که تحت کدهای TEER مشخص می شوند.

آیا بدون مدرک زبان می توان برای ویزای خود اشتغالی اقدام کرد؟

خیر، ارائه مدرک زبان معتبر (IELTS General Training یا CELPIP General برای انگلیسی و TEF یا TCF برای فرانسه) و کسب حداقل نمرات CLB مورد نیاز، برای این برنامه ضروری است و بدون آن امکان اقدام وجود ندارد.

چگونه می توانم قصد خود برای ایجاد خوداشتغالی را به آفیسر ثابت کنم؟

این کار از طریق ارائه یک بیزینس پلن قوی و واقع بینانه، نشان دادن تحقیقات کافی در مورد بازار کار کانادا، اثبات تمکن مالی لازم برای راه اندازی کسب وکار و ارائه مدارک مربوط به سابقه و مهارت های شما در زمینه خوداشتغالی امکان پذیر است. داشتن تجربه قبلی در مدیریت کسب وکار نیز بسیار مؤثر است.

مدت زمان رسیدگی به پرونده های ویزای خود اشتغالی چقدر است؟

در حال حاضر، به دلیل حجم بالای پرونده ها و تعلیق برنامه، زمان رسیدگی به پرونده های ویزای خود اشتغالی کانادا بسیار طولانی شده و به بیش از ۴۸ ماه (بیش از ۴ سال) می رسد.

آیا ویزای خود اشتغالی کانادا برای کشاورزان هم مناسب است؟

خیر، برنامه فدرال خود اشتغالی کانادا به طور خاص برای هنرمندان، ورزشکاران و فعالان فرهنگی طراحی شده و مشاغل کشاورزی را شامل نمی شود. برنامه های مهاجرتی مرتبط با کشاورزی معمولاً در سطح استانی ارائه می شوند و متفاوت از این برنامه فدرال هستند.

در نهایت، مسیر ویزای خود اشتغالی کانادا، با وجود تعلیق فعلی و زمان های طولانی پردازش، همچنان یک فرصت منحصر به فرد برای متخصصان حوزه های فرهنگی و ورزشی محسوب می شود. درک دقیق شرایط، نیازمندی ها و چالش های این برنامه، کلید موفقیت در آینده ای است که این برنامه مجدداً گشایش یابد. با این حال، به دلیل وضعیت کنونی، بررسی گزینه های جایگزین و مشاوره با کارشناسان مهاجرت برای یافتن بهترین و مناسب ترین مسیر مهاجرتی به کانادا، ضرورتی انکارناپذیر است. یافتن راهی که با شرایط فردی هر متقاضی همخوانی داشته باشد و او را به مقصد دلخواهش در کانادا برساند، مستلزم ارزیابی دقیق و به روز از تمامی برنامه های مهاجرتی موجود است.