تأثیر ویتامین ب ۱۲ بر مغز سالمندان

یافته‌های جدید پژوهشگران نشان می‌دهد افراد مسنی که ویتامین ب ۱۲ (B۱۲) آنها کم یا حتی در محدوده «طبیعی» است، دارای علائم زوال شناختی و آسیب مغزی هستند و تفکر و زمان واکنش آنها کندتر است؛ آنها معتقدند محدوده تعریف‌شده برای ویتامین ب۱۲ منسوخ شده است.

وبگاه سای‌تِک‌دِیلی در گزارشی آورده است: دریافت مقدار توصیه‌شده ویتامین ب ۱۲ برای ساخت دی‌اِن‌اِی، گلبول‌های قرمز و بافت عصبی ضروری است؛ اما یافته‌های پژوهش جدید نشان می‌دهد که تأمین حداقل نیاز بدن به ویتامین ب ۱۲ ممکن است کافی نباشد؛ به‌ویژه برای افراد مسن. در واقع، پایین‌بودن میزان ویتامین ب ۱۲ بدن یا حتی اندازه طبیعی آن، ممکن است احتمال ابتلا به اختلالات شناختی را افزایش دهد.

ویتامین ب ۱۲ بیشتر در غذا‌های با منشأ حیوانی یافت می‌شود. بهترین منابع این ویتامین، گوشت (گوشت گاو و بره)، ماهی (ماهی آزاد، ماهی تن، قزل‌آلا)، محصولات لبنی (شیر، پنیر، ماست) و تخم‌مرغ هستند، غذا‌های گیاهی غنی‌شده مانند غلات، مخمر‌های تغذیه‌ای و جایگزین‌های شیر گیاهی نیز ممکن است ب ۱۲ را به‌خصوص برای گیاه‌خواران تأمین کنند.

پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا سانفرانسیسکو در آمریکا به‌تازگی دریافتند افراد مسن سالم با کمبود ویتامین ب ۱۲ علائم زوال عصبی و شناختی نشان می‌دهند. ماده سفید مغز (رشته‌های عصبی که بخش‌های مختلف مغز را قادر به برقراری ارتباط می‌کنند) در این افراد آسیب بیشتری دیده بود و سرعت پردازش شناختی و بصری آنها در مقایسه با افرادی که ویتامین ب ۱۲ بیشتری داشتند، کمتر بود.

دکتر آری. جِی. گرین (Dr. Ari J. Green)، سرپرست گروه پژوهشی گفت: بازنگری در تعریف کمبود ویتامین ب ۱۲ برای ترکیب بیومارکر‌های (نشانگر‌های زیستی) عملکردی ممکن است به مداخله زودهنگام‌تر و پیشگیری از بروز زوال شناختی منجر شود.