«خردورزی» به شماره هفتم رسید/ بررسی ظرفیت‌های حکمرانی هوش مصنوعی در عصر فناوری‌های نوین شناختی
به گزارش خبرگزاری آنا، شماره هفتم مجله «خردورزی» به مدیرمسئولی رفیع‌الدین اسماعیلی، سردبیری مجید رحیمی و مدیریت هنری عرفان خلیلی‌فر با محوریت بررسی ظرفیت‌های حکمرانی هوش مصنوعی در عصر فناوری‌های نوین شناختی، منتشر شد.
این شماره، با تمرکز بر موضوع هوش مصنوعی، در قالب ۹ پرونده مهم با عناوینی چون: منشور هوشمندی، خوی بهروزی، ایران آینده، آیین در سپهر فناوری، دنیای اقتصاد، جهان دیپلماسی، اقلیم خرد، در ستایش فیلسوف، و بازیگر پنهان (رسانه‌ها چگونه مسیر جولانی را هموار کردند؟) به تبیین کارکرد‌های مختلف این فناوری و بررسی ابعاد تأثیرگذاری آن بر جنبه‌های مختلف زندگی و حکمرانی پرداخته است.
خردورزی در این شماره با رویکردی جامع و چندبعدی، ابعاد مختلف این فناوری‌ها را از منظر علوم انسانی و دینی بررسی می‌کند. مشارکت اساتید برجسته‌ای، چون عبدالحسین خسروپناه، سید محمدمهدی میرباقری، حسین مفیدی‌یزدی، ابراهیم اصولی، عبدالکریم فرحانی، سعید ستایشی، مهدی خانعلی زاده، سید محمود نجاتی‌حسینی، سیدعلی موسوی و سید حسین شرف‌الدین، تحلیلی عمیق و همه‌جانبه از چالش‌ها و فرصت‌های پیش روی جامعه در مواجهه با این پدیده نوظهور ارائه می‌دهد.
طراحی مفهومی: روایتی تصویری از تلاقی انسان و هوش مصنوعی
طرح روی جلد این شماره، با هنرمندی مصطفی محسنی مکعبی با نشان AI را در مرکز چهار جهت جغرافیایی نشان می‌دهد که چهار دست از اطراف به سمت آن دراز شده‌اند. این طراحی هوشمندانه، نمادی از توجه جهانی به هوش مصنوعی و تلاش همگانی برای نقش‌آفرینی در این عرصه است. این تصویر به تنهایی گویای اهمیت پرداختن به موضوع هوش مصنوعی در این شماره از نشریه است.
به گفته مجله، این طرح روایتگر داستانی از تلاقی اندیشه و هنر، برخورد خرد انسانی و هوش مصنوعی، و هم‌نشینی سنت و نوآوری است. این طراحی مفهومی عمیق، مخاطب را به تأمل درباره جایگاه انسان در عصر سیطره الگوریتم‌ها فرا می‌خواند و پرسش‌های بنیادینی را درباره آینده تعامل انسان و ماشین مطرح می‌سازد.
اسارت دیجیتال: هشداری برای تسلط بر لایه‌های عمیق هوش مصنوعی
سرمقاله این شماره به قلم حجت‌الاسلام مجید رحیمی با عنوان اسارت دیجیتال در راه غفلت تسلط بر لایه‌های عمیق هوش مصنوعی نگاهی انتقادی به این فناوری دارد و جهت‌گیری هیئت تحریریه مجله را در این زمینه روشن می‌سازد. سردبیر خردورزی در این سرمقاله هشدار می‌دهد که عدم تسلط بر لایه‌های عمیق هوش مصنوعی می‌تواند به نوعی اسارت دیجیتال منجر شود که استقلال فکری و فرهنگی جامعه را تهدید می‌کند.
سرمقاله با طرح پرسش‌های بنیادین درباره ماهیت هوش مصنوعی و تأثیرات آن بر زندگی انسان، خواننده را به تفکر انتقادی درباره این فناوری دعوت می‌کند و ضرورت توسعه دانش بومی در این زمینه را یادآور می‌شود.
منشور هوشمندی: آغازی بر پایان تاریخ بشری؟
فصل اول مجله با عنوان منشور هوشمندی با سه یادداشت، یک مصاحبه و یک گزارش نشست، به بررسی ماهیت هوش مصنوعی و تأثیرات آن بر زندگی انسان می‌پردازد:
غریبه‌ای در شهر: دکتر سمیه بلبلی در این یادداشت به پرسشی بنیادین می‌پردازد: آیا هوش مصنوعی آغازی بر پایان تاریخ بشری است؟ او با نگاهی فلسفی، ماهیت هوش مصنوعی را به عنوان پدیده‌ای که می‌تواند سرنوشت بشر را دگرگون سازد، بررسی می‌کند و هشدار می‌دهد که غفلت از پیامد‌های این فناوری می‌تواند به فاجعه‌ای انسانی منجر شود.
از کاهش دیوان‌سالاری تا افزایش شفافیت: دکتر علی میرعرب در این یادداشت، نگاهی روش‌شناختی به جایگاه هوش مصنوعی در مدیریت عمومی دارد. او با بررسی تجربیات کشور‌های پیشرو در این زمینه، نشان می‌دهد که چگونه هوش مصنوعی می‌تواند به کاهش بوروکراسی، افزایش شفافیت و بهبود کارایی نظام اداری کمک کند.
خطری در کمین یا فرصتی بی‌بدیل؟: مهدی اصغری در این یادداشت، انواع یادگیری‌های مختلف در هوش مصنوعی را بررسی می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه هر یک از این روش‌ها می‌تواند به حل مسائل پیچیده کمک کند. او با نگاهی متوازن، هم فرصت‌ها و هم تهدید‌های این فناوری را برمی‌شمارد.
هوش مصنوعی ایدئولوژیک: مصاحبه با دکتر عبدالحسین خسروپناه درباره حکمرانی تکنولوژی و بررسی خطرات و فرصت‌های آن. خسروپناه در این مصاحبه تأکید می‌کند که هوش مصنوعی، برخلاف تصور رایج، خنثی نیست و همواره متأثر از ارزش‌ها و ایدئولوژی سازندگان آن است. او ضرورت توسعه هوش مصنوعی بومی را که مبتنی بر ارزش‌های فرهنگی و دینی جامعه باشد، یادآور می‌شود.
حاکمیت قانون در عصر هوش مصنوعی: گزارش نشستی با هدف بررسی معاهده شورای اروپا درباره هوش مصنوعی و حقوق بشر، دموکراسی و حاکمیت قانون. این گزارش نشان می‌دهد که چگونه کشور‌های پیشرفته در حال تدوین چارچوب‌های حقوقی برای تنظیم استفاده از هوش مصنوعی هستند و ضرورت توجه به این مسئله را در ایران یادآور می‌شود.
خوی بهروزی: هرمنوتیک خدایگان در عصر هوش مصنوعی
فصل دوم با عنوان خوی بهروزی با شش یادداشت و یک مصاحبه، به ابعاد فلسفی، اخلاقی و معنوی هوش مصنوعی می‌پردازد:
ایده مغز مرکزی و گسترش لیبرالیسم: امیرعباس شاهسواری در این یادداشت به بررسی آثار کاترین مالبو، فیلسوف معاصر فرانسوی، می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه ایده‌های او می‌تواند به توسعه نظریه‌های میان‌رشته‌ای در حوزه هوش مصنوعی کمک کند.
محراب دیجیتال: دکتر محمدامین سرائی در این یادداشت، موضوع هرمنوتیک خدایگان در عصر هوش مصنوعی را بررسی می‌کند. او با بهره‌گیری از مفاهیم فلسفی هگل، نشان می‌دهد که چگونه رابطه انسان و هوش مصنوعی می‌تواند به نوعی رابطه خدایگان و بنده تبدیل شود و پیامد‌های این تحول را برای آینده بشریت بررسی می‌کند.
متاورس معنوی: گفت‌و‌گو با دکتر سید محمود نجاتی‌حسینی درباره الهیات و اخلاق هوشمند. نجاتی‌حسینی در این مصاحبه، امکان توسعه نوعی متاورس مبتنی بر ارزش‌های معنوی را بررسی می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه فناوری‌های نوین می‌توانند در خدمت ترویج معنویت قرار گیرند.
استراتژی هم‌ارزی شناختی: آیدا رضایی در این یادداشت، منطق صلاحیت اخلاقی در هوش مصنوعی را بررسی می‌کند. او با طرح این پرسش که آیا ماشین‌ها می‌توانند دارای صلاحیت اخلاقی باشند، به بررسی چالش‌های اخلاقی هوش مصنوعی می‌پردازد و راهکار‌هایی برای تضمین رفتار اخلاقی ماشین‌ها پیشنهاد می‌کند.
چالش آگاهی و شعور: دکتر ربابه شاهمرادی در این یادداشت، جستاری در معنویت الگوریتمی ارائه می‌دهد. او با بررسی مفهوم آگاهی و شعور در هوش مصنوعی، نشان می‌دهد که چگونه این فناوری می‌تواند به درک بهتر ما از ماهیت آگاهی انسانی کمک کند.
قرن انقیاد: دکتر زهرا ابراهیمی در این یادداشت، تأثیر هوش مصنوعی بر قدرت و انقیاد را واکاوی می‌کند. او با بهره‌گیری از نظریات میشل فوکو، نشان می‌دهد که چگونه هوش مصنوعی می‌تواند به ابزاری برای کنترل و انقیاد انسان‌ها تبدیل شود و راهکار‌هایی برای مقابله با این خطر پیشنهاد می‌کند.
تنهایی رنگ صفر و یک می‌گیرد: ساناز خانجانی در این یادداشت به این پرسش می‌پردازد که آیا تعامل انسان با هوش مصنوعی می‌تواند جایگزین روابط انسانی شود؟ او با بررسی پدیده دوستی با ربات‌ها و هوش مصنوعی، نشان می‌دهد که چگونه این پدیده می‌تواند به تنهایی و انزوای بیشتر انسان‌ها منجر شود.
ایران آینده: شکاف فناوری و پیشرفت شتابان هوش مصنوعی
فصل سوم با عنوان ایران آینده به نقش ایران در تحولات آینده عصر هوش مصنوعی می‌پردازد و با یک مصاحبه و چهار یادداشت، چشم‌اندازی از آینده هوش مصنوعی در ایران ترسیم می‌کند:
ضرورتی پرخطر: دکتر سید مجید نبوی در این یادداشت، چشم‌اندازی از هوش مصنوعی در ایران ارائه می‌دهد. او با بررسی وضعیت کنونی هوش مصنوعی در ایران، چالش‌ها و فرصت‌های پیش رو را برمی‌شمارد و راهکار‌هایی برای توسعه این فناوری در کشور پیشنهاد می‌کند.
افق و آینده هوش مصنوعی: دکتر حسین مطلبی در این یادداشت، با رویکرد بررسی هوش مصنوعی انسانی به عنوان یک آرزو یا حقیقت، به ارائه پاسخ می‌پردازد. او با بررسی روند‌های کنونی توسعه هوش مصنوعی، نشان می‌دهد که آیا دستیابی به هوش مصنوعی در سطح انسان امکان‌پذیر است و پیامد‌های این تحول را برای آینده بشریت بررسی می‌کند.
هم‌پای جهان: دکتر محمد مهدی‌نژاد نوری در این یادداشت، با رویکرد بررسی شکاف فناوری و پیشرفت شتابان هوش مصنوعی، نشان می‌دهد که چگونه ایران می‌تواند این شکاف را کاهش دهد و هم‌پای جهان در توسعه هوش مصنوعی حرکت کند. او راهکار‌هایی برای تقویت زیرساخت‌های علمی و فناوری کشور در این زمینه پیشنهاد می‌کند.
تاس ریختن در عصر استنتاج: دکتر سعید ستایشی، استاد تمام دانشگاه صنعتی امیرکبیر، در این گفت‌و‌گو تأکید می‌کند: سال‌های آینده هوش مصنوعی با وجود فناوری‌های برتر به موزه‌های تاریخ می‌پیوندد، در فرصت‌های کوتاه باید بهره‌مند شد تا از سیر پیشرفت فناوری‌ها عقب نمانیم. او با بررسی روند‌های کنونی توسعه هوش مصنوعی، نشان می‌دهد که چگونه این فناوری در حال تحول است و چه آینده‌ای در انتظار آن است.
الهام بخش نسل جدید: دکتر سید مجید نبوی در این یادداشت، مروری بر زندگینامه استاد لطفی علی عسکرزاده، از اساتید مهم در زمینه مهندسی برق، دارد. عسکرزاده با ارائه نظریه‌های فازی و به طور گسترده در توسعه الگوریتم‌ها و مدل‌های هوش مصنوعی و یادگیری ماشین نقش بسزایی داشته است. این یادداشت نشان می‌دهد که چگونه دانشمندان ایرانی می‌توانند در عرصه جهانی هوش مصنوعی نقش‌آفرینی کنند.
آیین در سپهر فناوری: فقه شیعه و چالش‌های نوین
فصل چهارم با عنوان آیین در سپهر فناوری به رابطه میان فناوری و دین می‌پردازد و با هفت یادداشت و گفت‌و‌گو، نشان می‌دهد که چگونه فقه شیعه می‌تواند با چالش‌های عصر هوش مصنوعی مواجه شود:
اجتهاد در عصر الگوریتم: محمد موسوی در این یادداشت، به بررسی اجمالی تأثیرات هوش مصنوعی بر فقه شیعه می‌پردازد. او نشان می‌دهد که چگونه هوش مصنوعی می‌تواند به استنباط احکام شرعی کمک کند و چه چالش‌هایی را برای فقه سنتی ایجاد می‌کند.
خلق یک رؤیای اجتماعی: استاد سید محمدمهدی میرباقری در این گفتار، هوش مصنوعی را با دو رویکرد فرصتی نوپدید یا تهدیدی بزرگ بررسی می‌کند. او با نگاهی عمیق به مبانی فلسفی هوش مصنوعی، نشان می‌دهد که چگونه این فناوری می‌تواند به تحقق آرمان‌های دینی کمک کند یا آنها را به چالش بکشد.
فقه در آیینه هوش مصنوعی: دکتر محمدرضا قاسمی در این گفت‌و‌گو، نسبت فناوری‌های نوین با حوزه‌های علمیه را بررسی می‌کند. او نشان می‌دهد که چگونه حوزه‌های علمیه می‌توانند از هوش مصنوعی برای توسعه علوم دینی بهره ببرند و چه چالش‌هایی در این مسیر وجود دارد.
فقه شیعه و فناوری‌های نوین: آیت‌الله مفیدی یزدی در این گفت‌و‌گو ابراز می‌دارد: علوم حوزوی رایج ما مثل فقه و اصول، محتاج هوش محاسباتی، منطق فازی و شبکه‌های عصبی است. او با نگاهی نوآورانه، نشان می‌دهد که چگونه فناوری‌های نوین می‌توانند به توسعه علوم دینی کمک کنند.
چرا اینستاگرام و بازی‌های دیجیتال گوی جذابیت را ربودند؟: فاطمه پورعبدی در این یادداشت، بایسته‌های تبلیغ دین در عصر فناوری‌های نوین را برجسته می‌کند. او با بررسی دلایل جذابیت شبکه‌های اجتماعی و بازی‌های دیجیتال، راهکار‌هایی برای بهره‌گیری از این ظرفیت‌ها در تبلیغ دین پیشنهاد می‌کند.
اجتهاد در موج‌های کوانتومی: مهدیار حسینی در این یادداشت، نگاهی به فناوری‌های نوین در مسیر تفقه دین دارد. او با بررسی فناوری‌های کوانتومی و تأثیر آنها بر علوم دینی، نشان می‌دهد که چگونه این فناوری‌ها می‌توانند به درک بهتر ما از متون دینی کمک کنند.
انسان، حیوان فیلسوف است: آیت‌الله عبدالکریم فرحانی در این گفتار، به بررسی حکمرانی حکمت‌بنیان در عصر هوش مصنوعی می‌پردازد. او با تأکید بر ماهیت فلسفی انسان، نشان می‌دهد که چگونه حکمت می‌تواند به هدایت توسعه هوش مصنوعی در مسیر درست کمک کند.
دنیای اقتصاد: ربات‌ها کراوات می‌زنند
فصل پنجم با عنوان دنیای اقتصاد به تأثیر هوش مصنوعی بر اقتصاد و کسب‌وکار می‌پردازد و با پنج یادداشت، ابعاد مختلف این تأثیر را بررسی می‌کند:
ارواح حیوانی!: نیکولسکو جورج، استاد دانشگاه کنستانتین برانکوزی تارگوجیو، در این یادداشت به ترجمه ساجده رضایی، نقش احساس، امید و ترس در تصمیم‌گیری‌های مالی را بررسی می‌کند. او نشان می‌دهد که چگونه عوامل روان‌شناختی می‌توانند بر تصمیم‌گیری‌های اقتصادی تأثیر بگذارند و چگونه هوش مصنوعی می‌تواند این عوامل را در نظر بگیرد.
ربات‌ها کراوات می‌زنند: طوفان تقوی در این یادداشت، تأثیر هوش مصنوعی بر کسب‌وکار را بررسی می‌کند. او با بررسی روند‌های کنونی استفاده از هوش مصنوعی در کسبوکارها، نشان می‌دهد که چگونه این فناوری می‌تواند به بهبود کارایی و افزایش سودآوری کمک کند.
عصر پسا انسان: مسعود کاویانی در این یادداشت، مهمانی شبانه استارتاپ‌ها در متاورس را بررسی می‌کند. او با نگاهی به آینده کسبوکارها در فضای مجازی، نشان می‌دهد که چگونه متاورس می‌تواند به بستری برای تعامل کسبوکارها تبدیل شود.
اقتصاد در عصر هوشمند: منیزه بحرینی و فائزه نوروزی در این یادداشت مشترک، به موضوع توزیع عادلانه سود ناشی از هوش مصنوعی می‌پردازند. آنها با بررسی نابرابری‌های ناشی از توسعه هوش مصنوعی، راهکار‌هایی برای توزیع عادلانه‌تر منافع این فناوری پیشنهاد می‌کنند.
افزایش نابرابری و مدیریت ریسک کارآمد: دکتر عبدالصمد عمران در این یادداشت، مزایا و معایب کمرنگ شدن عوامل انسانی در فرآیند‌های اقتصاد نوین را موشکافی می‌کند. او با بررسی تأثیر هوش مصنوعی بر بازار کار، نشان می‌دهد که چگونه این فناوری می‌تواند به افزایش نابرابری منجر شود و راهکار‌هایی برای مدیریت این چالش پیشنهاد می‌کند.
جهان دیپلماسی: رقص نور در تاریکخانه بوروکراسی
فصل ششم با عنوان جهان دیپلماسی به نقش هوش مصنوعی در تصمیم‌گیری‌های ژئوپلیتیکی می‌پردازد و با پنج یادداشت، نشان می‌دهد که چگونه این فناوری می‌تواند دیپلماسی سنتی را متحول سازد:
دیپلماسی در عصر هوش مصنوعی: ساجده رضایی در این یادداشت، هوش مصنوعی را فرصتی برای تحول و چالش‌های پیشرو در عرصه دیپلماسی می‌داند. او با بررسی کاربرد‌های هوش مصنوعی در دیپلماسی، نشان می‌دهد که چگونه این فناوری می‌تواند به بهبود تصمیم‌گیری‌های دیپلماتیک کمک کند.
جهانی عادلانه: ربابه شاهمرادی در این یادداشت، موضوع عدالت و توسعه هوش مصنوعی را مورد کاوش قرار می‌دهد. او با بررسی نابرابری‌های ناشی از توسعه هوش مصنوعی در سطح جهانی، راهکار‌هایی برای توزیع عادلانه‌تر منافع این فناوری پیشنهاد می‌کند.
چرا دولت‌ها نمی‌توانند؟: دکتر راضیه مهرابی کوشکی در این یادداشت، نقش فناوری‌های نوظهور در تحول رویکرد دیپلماسی را بررسی می‌کند. او به موانعی اشاره می‌کند که دولت‌ها در مسیر بهره‌گیری از این فناوری‌ها با آنها مواجه هستند و راهکار‌هایی برای غلبه بر این موانع پیشنهاد می‌دهد.
رقص نور در تاریکخانه بوروکراسی: دکتر داوود صائمی در این یادداشت، نقش هوش مصنوعی را در شفاف‌سازی و تسهیل فرآیند‌های بوروکراتیک بررسی می‌کند. او نشان می‌دهد که چگونه هوش مصنوعی می‌تواند به بهبود کارایی نظام اداری و دیپلماتیک کشور کمک کند.
نظم نوین جهانی در عصر هوش مصنوعی: دکتر سید عبدالمجید زواری در این یادداشت به چگونگی تأثیرگذاری هوش مصنوعی بر روابط بین‌الملل و نظم جهانی می‌پردازد. او مدعی است که هوش مصنوعی می‌تواند موازنه قدرت را در عرصه بین‌المللی تغییر دهد و به پیدایش نظمی نوین منجر شود.
اقلیم خرد: آیا ماشین‌ها می‌توانند فکر کنند؟
فصل هفتم با عنوان اقلیم خرد به جنبه‌های فلسفی و شناختی هوش مصنوعی می‌پردازد و با شش یادداشت و گزارش، به این پرسش پاسخ می‌دهد که آیا ماشین‌ها می‌توانند مانند انسان‌ها فکر کنند:
وقتی ماشین‌ها احساس می‌کنند: امیرمحمد احمدی در این یادداشت، جستاری در تخیل ماشینی ارائه می‌دهد. او با بررسی امکان برخورداری ماشین‌ها از قوه تخیل، نشان می‌دهد که تخیل تا چه حد می‌تواند به توسعه هوش مصنوعی خلاق کمک کند.
انقلاب علم: الهام حیدری در این یادداشت، تأثیر هوش مصنوعی بر روش‌شناسی علم را بررسی می‌کند. او نشان می‌دهد که چگونه هوش مصنوعی می‌تواند به توسعه روش‌های جدید در علم کمک کند و شیوه‌های سنتی پژوهش را متحول سازد.
آیا ماشین‌ها می‌توانند فکر کنند؟!: علی تقی‌زاده در این یادداشت، مفهوم فکر کردن را از منظر فلسفه ذهن بررسی می‌کند. او با طرح آزمون تورینگ و نقد‌های وارد بر آن، نشان می‌دهد که چگونه می‌توان به این پرسش بنیادین پاسخ داد.
از تفکر تا ترس: مونا ریحانی قمشه در این یادداشت، آنتروپولوژی ترس در متون ادبی را بررسی می‌کند. او نشان می‌دهد که چگونه ترس از هوش مصنوعی در آثار ادبی بازتاب یافته است و ریشه‌های این ترس را واکاوی می‌کند.
آینده علوم انسانی در عصر هوش مصنوعی: در این بخش، پاسخ اساتید به پرسش مشترک درباره آینده علوم انسانی ارائه شده است. اساتید برجسته علوم انسانی، دیدگاه‌های خود را درباره تأثیر هوش مصنوعی بر آینده این علوم بیان کرده‌اند و راهکار‌هایی برای حفظ جایگاه علوم انسانی در عصر سیطره فناوری پیشنهاد کرده‌اند.
چگونه می‌توان تصمیم‌گیری بهتری داشت؟: در این بخش، گزارشی از کتاب گرد گیگرنزر ارائه شده است. گیگرنزر در این کتاب، راهکار‌هایی برای بهبود تصمیم‌گیری در عصر هوش مصنوعی پیشنهاد می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه می‌توان از هوش مصنوعی برای تصمیم‌گیری بهتر بهره برد.
در ستایش فیلسوف: هوشی شبیه به انسان
فصل هشتم با عنوان در ستایش فیلسوف به زندگی و اندیشه‌های هوبرت درایفوس، فیلسوف برجسته‌ای که نقد‌های مهمی بر هوش مصنوعی وارد کرده است، می‌پردازد:
نقد عقل مصنوعی: دکتر یحیی شعبانی در این یادداشت، زندگی و آرای هوبرت درایفوس را بررسی می‌کند. او نشان می‌دهد که چگونه درایفوس با بهره‌گیری از پدیدارشناسی هایدگری، نقد‌های مهمی بر امکان دستیابی به هوش مصنوعی در سطح انسان وارد کرده است.
هوشی شبیه به انسان: ساجده رضایی در این یادداشت، نقد‌های درایفوس بر ادعای امکان ایجاد هوش مصنوعی در سطح انسان را بررسی می‌کند. او نشان می‌دهد که چرا به عقیده درایفوس، هوش مصنوعی نمی‌تواند به درک شهودی انسان دست یابد و در بسیاری از فعالیت‌های انسانی ناتوان است.
بازیگر پنهان: ردپای الگوریتم‌ها در خاک سوریه
فصل نهم با عنوان بازیگر پنهان به نقش شبکه‌های اجتماعی و هوش مصنوعی در بحران‌های جهانی، به ویژه بحران سوریه، می‌پردازد:
پروپاگاندا و رسانه‌های اجتماعی: دکتر سیدعلی موسوی در این یادداشت، نقش رسانه‌های اجتماعی در شکل‌گیری افکار عمومی را بررسی می‌کند. او نشان می‌دهد که چگونه الگوریتم‌های هوش مصنوعی می‌توانند برای منحرف کردن افکار عمومی مورد استفاده قرار گیرند.
هوش مصنوعی، بازیگر پنهان در بحران سوریه: دکتر ثمانه اکوان در این یادداشت، نقش هوش مصنوعی در مدیریت بحران سوریه را بررسی می‌کند. او نشان می‌دهد که چگونه قدرت‌های بزرگ از هوش مصنوعی برای پیشبرد اهداف خود در این بحران استفاده کرده‌اند.
سیاستگذاری از طریق الگوریتم‌ها: دکتر مهدی خانعلی‌زاده در این یادداشت، به بررسی نقش هوش مصنوعی در تصمیم‌گیری‌های سیاسی می‌پردازد. او نشان می‌دهد که چگونه الگوریتم‌ها می‌توانند در تدوین سیاست‌های کلان تأثیرگذار باشند.
نسل کشی هوش مصنوعی در سوریه: دکتر محمد جلیلی در این یادداشت، با نگاهی انتقادی، نقش هوش مصنوعی در فاجعه انسانی سوریه را بررسی می‌کند. او نشان می‌دهد که چگونه الگوریتم‌های هوش مصنوعی می‌توانند به تشدید خشونت و فاجعه انسانی منجر شوند.
ردپای الگوریتم‌ها در خاک سوریه: دکتر زینب اصغریان در این یادداشت، تأثیر هوش مصنوعی بر مدیریت بحران‌های انسانی را بررسی می‌کند. او نشان می‌دهد که چگونه الگوریتم‌ها می‌توانند به تشخیص و پیش‌بینی بحران‌های انسانی کمک کنند.
جنگ مجازی، قربانیان واقعی: دکتر سید احمد سادات و فاطمه بریمانی در این یادداشت مشترک، تأثیر هوش مصنوعی و شبکه‌های اجتماعی بر تشدید منازعات را بررسی می‌کنند. آنها نشان می‌دهند که چگونه جنگ‌های مجازی می‌توانند به قربانیان واقعی منجر شوند.
نتیجه‌گیری: هوش مصنوعی، چالش‌ها و فرصت‌ها
هفتمین شماره مجله خردورزی با رویکردی جامع و چندبعدی، ابعاد مختلف هوش مصنوعی را از منظر علوم انسانی و دینی بررسی کرده است. این شماره با بهره‌گیری از دیدگاه‌های اساتید برجسته، نشان می‌دهد که هوش مصنوعی علاوه بر فرصت‌های بی‌شمار، چالش‌های جدی نیز برای بشریت به همراه دارد.
مجله خردورزی با این رویکرد، تلاش کرده است تا نگاهی متوازن و واقع‌بینانه به هوش مصنوعی داشته باشد و با بررسی ابعاد مختلف این فناوری، به مخاطبان کمک کند تا درک بهتری از ماهیت و تأثیرات احتمالی آن داشته باشند.
گامی به سوی آینده‌ای هوشمندانه‌تر
این شماره از مجله خردورزی، منبعی ارزشمند برای همه علاقه‌مندان به حوزه هوش مصنوعی، فناوری‌های نوین و علوم انسانی است. مطالعه این مجله می‌تواند به درک بهتر چالش‌ها و فرصت‌های پیش روی جامعه در مواجهه با انقلاب هوش مصنوعی کمک کند و زمینه‌ساز گفتمانی سازنده درباره آینده تعامل انسان و ماشین باشد.
با مطالعه این شماره، مخاطبان می‌توانند با نظرات متنوع و گاه متعارض درباره هوش مصنوعی آشنا شوند و با تفکر انتقادی، به دیدگاهی جامع و متوازن در این زمینه دست یابند.
پیش‌خرید شماره هفتم
فرهیختگان علاقه‌مند می‌توانند شماره هفتم «مجله خردورزی» را با واریز مبلغ ۱۹۰ هزار تومان (با ارسال رایگان) پیش‌خرید کنند. مبلغ را به شماره کارت زیر واریز و سپس رسید پرداخت، آدرس کامل و کد پستی خود را ارسال نمایید:
شماره کارت: ۶۲۲۱۰۶۸۸۰۰۰۱۱۷۴۱
بانک: پارسیان، به نام شناخت‌پژوهان رسانه
اطلاعات پرداخت را به یکی از روش‌های زیر ارسال کنید:
دایرکت اینستاگرام خردورزی
شماره ۰۹۳۶۸۲۹۶۵۱۷ در تلگرام یا ایتا