شیوه ای نوین در رادیواکتیو سرطان را درمان می‌کند
مهندسان دانشگاه دوک روش جدیدی را برای ارائه درمان سرطان و نشان دادن پتانسیل آن در برابر یکی از سخت ترین بیماری ها ایجاد کرده اند.
در مطالعه‌ای که به تازگی منتشر شده روی موش‌های مبتلا به سرطان لوزالمعده، دانشمندان نشان داده‌اند که چگونه کاشت رادیواکتیو می‌تواند تومورها را در بسیاری از موش‌ها به طور کامل از بین ببرد و به گفته آنها مؤثرترین درمانی است که تاکنون در این گونه‌ها مطالعه شده است.
تشخیص و درمان سرطان لوزالمعده بسیار دشوار است زیرا سلول های تومور به شدت مهاجر هستند و پر از جهش هایی هستند که آنها را در برابر بسیاری از داروها مقاوم می کند.
این سرطان تنها 3.2 درصد از کل سرطان ها را تشکیل می دهد، اما سومین علت مرگ و میر ناشی از سرطان است.
یکی از راه‌های مقابله با این موضوع، استفاده از شیمی‌درمانی برای نگه داشتن سلول‌های تومور در موقعیتی است که آنها را در برابر تشعشع آسیب‌پذیر می‌کند و سپس با پرتوهای هدفمند به تومور ضربه می‌زند.
این کار به گونه ای انجام می شود که با تومور مبارزه می کند، اما بیمار را در معرض دوزهای بالای اشعه قرار نمی دهد.
روش دیگری که دانشمندان در حال بررسی آن هستند، استفاده از ایمپلنت هایی است که می توانند مستقیماً در داخل تومور قرار داده شوند تا از داخل با مواد رادیواکتیو حمله کنند.
آنها با استفاده از پوسته های تیتانیوم برای به دام انداختن نمونه های رادیواکتیو پوسته هایی ساخته اند، اما این می تواند به بافت اطراف آسیب برساند.
جف شال، نویسنده این مطالعه گفت: در حال حاضر هیچ درمان موثری برای سرطان پانکراس وجود ندارد.
شال و تیمش نوع دیگری از ایمپلنت را بررسی کردند، یکی از مواد مشابه و زیست سازگار که خطرات مشابهی برای بدن انسان ندارد.
دانشمندان از زنجیره های ساخته شده از اسیدهای آمینه به نام پلی پپتیدهای شبه الاستین (ELPs) استفاده کردند که در گرما مایع باقی می مانند اما یک ماده جامد ژل مانند را در محیط گرم بدن تشکیل می دهند.
این ماده به تومورهای مدل‌های مختلف موش مبتلا به سرطان لوزالمعده همراه با یک ماده رادیواکتیو به نام ید-131، یک ایزوتوپ پزشکی به خوبی مطالعه شده و پرکاربرد، تزریق شد.
در این نواحی، ELP ید 131 را به دام می‌اندازد و از ورود آن به بدن جلوگیری می‌کند، اما به آن اجازه می‌دهد تا اشعه بتا منتشر کند که به بافت اطراف نفوذ می‌کند.
پس از فعال شدن، بیوژل ELP به اسیدهای آمینه بی ضرر تجزیه می شود.
این دارو در ترکیب با دارویی به نام پاکلیتاکسل آزمایش شد.
ایمپلنت‌های رادیواکتیو به تومورهای سرطانی زیر پوست تزریق می‌شوند، اما با جهش‌هایی که در سرطان لوزالمعده یافت می‌شوند، تومورهای داخل لوزالمعده که مدت طولانی دوام می‌آورند، درمان دشوار است.
در همه انواع آزمایش ها، دانشمندان 100% پاسخ به درمان را گزارش می دهند.
در سه چهارم نمونه ها، درمان ترکیبی در 80 درصد مواقع تومورها را ریشه کن کرد.
دانشمندان از این درمان جدید برای درمان سرطان لوزالمعده استفاده کردند زیرا به دنبال یافتن راه هایی برای مبارزه با یکی از سخت ترین اشکال این بیماری بودند، اما معتقدند که نتایج به اندازه کافی بهبود می یابد تا به طور گسترده تر مورد استفاده قرار گیرد.
محقق شال گفت: ما فکر می کنیم که تشعشعات مداوم به دارو اجازه می دهد تا با تأثیر قوی تر از درمان پزشکی خارجی تعامل داشته باشد.
این ما را به این باور می رساند که این روش ممکن است برای بسیاری از سرطان های دیگر بهتر از شیمی درمانی خارجی عمل کند.
قبل از آن، آزمایش های زیادی باید انجام شود، آزمایش روی حیوانات بزرگ قدم بعدی برای محققان است.
آنها گفتند که این یافته ها با اینکه چگونه این دارو می تواند به طور موثر تومورها را از بین ببرد متفاوت است، در حالی که عضو گروه آشوتوش چیلکوتی آنها را به عنوان نتایجی در برابر سرطان پانکراس توصیف کرد که آزمایشگاه آن حدود 20 سال است که کار می کند.
شال گفت: “ما بررسی کامل بیش از 1100 درمان را در مدل های اولیه انجام دادیم و متوجه کوچک شدن یا ناپدید شدن تومورها نشدیم.” آنچه می بینیم آنطور که همه کتاب های دیگر می گویند اتفاق نمی افتد.
این تحقیق در مجله Nature Biomedical Engineering منتشر شده است.
منبع: وب سایت Medical Express منتشر شده توسط دانشگاه دوک
باشگاه خبرنگاران جوان