به گزارش شفاف، کارشناسان با مقایسه این مطالعه گفتند که امید به زندگی اضافی در سال 2020 پنج برابر بیشتر از تعداد افرادی بود که در آن کشورها به دلیل فصل آنفولانزا در سال 2015 از دست رفتند.
دکتر. نذرالاسلام از دانشگاه آکسفورد و همکارانش در مورد تغییرات امید به زندگی و امید به زندگی (YLL) در سال 2020 در نتیجه اپیدمی نوزدهم کوید در 37 کشور با درآمد متوسط و ثروتمندترین منطقه جهان صحبت می کنند. داده های قابل اعتماد با مرگ متوسط مطلق.
بر اساس یک مطالعه اخیر در تمام 37 کشور، امید به زندگی در هنگام تولد برای مردان و زنان بین سال‌های 2005 تا 2019 افزایش یافته است.
با این حال، تا سال 2020، چشم انداز بقا برای مردان و زنان در 31 کشوری که آنها در آن تحصیل کردند کاهش یافت. البته استثناهایی هم وجود داشت، از جمله نیوزلند، تایوان و نروژ که امید به زندگی در آنها افزایش یافت و در دانمارک، ایسلند و کره جنوبی امید به زندگی ثبت نشد.
بر اساس تجزیه و تحلیل آماری، بیشترین کاهش در امید به زندگی (امید به زندگی) در کشورهای مورد مطالعه روسیه (2.33- در مردان و 2.14 در زنان) و ایالات متحده (به ترتیب 27.27- در مردان) و 1.61 در زنان بوده است. ، بلغارستان (-1.96 و 1.37-)، لیتوانی (-1.83 و -1.21)، شیلی (-1.64 در مردان) و اسپانیا (1.11) – در زنان) رخ داده است.
امید به زندگی طولانی مدت افراد زیر 65 سال نیز نسبتاً کوتاه است، به جز در روسیه، بلغارستان، لیتوانی و ایالات متحده که در آن افراد بیش از 2000 سال از دست داده اند. برای هر 100000 نفر این اتفاق افتاده است.
سال‌های اضافی از دست رفته در زندگی به معنای کوتاه‌تر شدن عمر افرادی است که به دلایل مختلف در طول اپیدمی جان خود را از دست داده‌اند و شاید اگر همه‌گیری‌ها و سایر عوارض و شکست‌ها وجود نداشت، این افراد هنوز زنده بودند. در بین ما.