محققان قبلاً ذرات ریز یا میکروارگانیسم هایی را کشف کرده اند که به نظر می رسد توسط باکتری ها تشکیل شده اند. با این حال، همه دانشمندان به تکامل اعتقاد ندارند.
اکنون، پس از تحقیقات بیشتر، محققان دانشگاه کالج لندن طرح ریز و پیچیده آن را در داخل صخره کشف کرده‌اند که به شکل ساقه‌ای با شاخه‌هایی به اندازه یک سانتی‌متر است.
اگرچه تصور می‌شود برخی از دستگاه‌ها به‌طور تصادفی طراحی شده‌اند، اما محققان می‌گویند که شکلی شبیه به ساقه با شاخه‌های مشابه ممکن است از طبیعت نشأت بگیرد، زیرا هرگز شکل مشابهی توسط سیستم‌های پزشکی ایجاد نشده است.
اولین شواهد شناخته شده از حیات روی زمین از سنگ توده سنگی 3.46 میلیارد ساله استرالیای غربی به دست آمد.
دکتر دکتر می‌گوید: «در این مطالعه، ما به شواهد مختلفی نگاه کردیم که نشان می‌دهد چندین گونه از باکتری‌ها از 3.75 تا 4.28 میلیارد سال پیش بودند. دومینیک پاپینو، نویسنده اصلی این مطالعه از دانشکده علوم زمین کالج دانشگاه لندن، خاک وجود داشت. این بدان معنی است که زندگی 300 میلیون سال از زمان ایجاد زمین آغاز شده است. به طور طبیعی، این فرآیند بسیار سریع است و مانند یک شراره خورشیدی در اطراف کهکشان ما است.
محققان همچنین شواهدی از باکتری ها را به روش های مختلف پیدا کردند. آنها محصولات جانبی شیمیایی معدنی را در سنگ پیدا کردند که با میکروب ها مرتبط است، مانند آهن، گوگرد و حتی دی اکسید کربن، که نور را از طریق فتوسنتز بدون اکسیژن دریافت کرده و در آن زندگی می کنند.
نتایج این یافته های جدید نشان می دهد که طیف گسترده ای از پاتوژن ها ممکن است در ابتدای جهان وجود داشته باشند. وجود آنها بر پتانسیل اجرام آسمانی نیز تأثیر می گذارد.
در این مطالعه، محققان سنگ های کمربند را در خط صف نووآگیتوک (NSB) که توسط Drs. پاپینو در سال 2008.
کمربند پوسته نواگیتوک قبلاً بخشی از کف اقیانوس بود و بنابراین حاوی برخی از قدیمی‌ترین سنگ‌های رسوبی شناخته شده روی زمین است، با این فرض که نزدیک به یک سیستم چاه‌های گرمابی است.
محققان سنگ را به قطعات کوچک کاغذ (100 میکرون) برش دادند تا فسیل های تشکیل شده توسط هماتیت و نوعی اکسید محبوس شده در کوارتز را به دقت بررسی کنند.
اندازه این سنگ دو برابر سنگ‌هایی بود که قبلاً توسط محققان بریده شده بود و به محققان امکان مشاهده تشکیلات هماتیت را می‌داد.
او این مواد را با فسیل‌های موجود در جهان و همچنین با باکتری‌های تولیدکننده آهن در نزدیکی چاه‌های مدرن مقایسه کرد.
علاوه بر تجزیه و تحلیل مدل‌های سنگی با استفاده از نور پراکنده با میکروسکوپ‌های رامان (که پراکندگی نور را اندازه‌گیری میکنند)، این تیم از قسمت‌های دیگر سنگ برای گرفتن چندین عکس با استفاده از دو تکنیک تصویربرداری با وضوح بالا با استفاده از رایانه‌های با کارایی بالا استفاده کرد.
روش اول میکرو CT یا میکروتوموگرافی بود که از اشعه ایکس برای جستجوی هماتیت در داخل سنگ ها استفاده می کرد. روش دوم یک پرتو مستقیم یونی بود که با میکروسکوپ های الکترونی یکپارچه در سراسر هر جزء به قطعات سنگی به ضخامت 200 نانومتر نگاه می کند. هر دو روش تصاویری را تولید کردند که برای ایجاد مدل هایی برای سه گروه با اهداف مختلف استفاده شد.
محققان به این نتیجه رسیدند که تشکیل هماتیت نمی تواند با فشرده سازی و تشکیل سنگ (دگرگونی) در طول میلیاردها سال به دست آید.
آنها استدلال کردند که این فرمول در کوارتز کوچک (بدون تأثیر دگرگونی) بهتر از کوارتز بزرگ (که در معرض دگرگونی قرار گرفته است) ذخیره می شود.
محققان همچنین سطوح اجسام بی شمار زمین را در سنگ بررسی کردند و دریافتند که خواص آنها مشابه سایر سنگ های باستانی است. این تایید می کند که سیلت به اندازه سنگ آتشفشانی قدمت دارد.