پیر چشمی چیست ویکی پدیا

اگر هرگونه علائم مربوط به پیر چشمی را دارید، باید به چشم‌پزشک مراجعه کنید. حتی اگر علائمی هم ندارید، حتما در ۴۰ سالگی معاینه اولیه را در برنامه خود قرار دهید. با انجام معاینات اولیه می‌توان مشکلات بینایی را تشخیص داد.پزشک برای تست پیر چشمی قطره‌ای داخل چشم شما می‌ریزد. این قطره مردمک چشم را گشاد می‌کند. در نتیجه پزشک راحت‌تر می‌تواند داخل چشم را ببیند. قطره چشم دردی ایجاد نمی‌کند. اما برای چند ساعت به نور حساسیت خواهید داشت.

 

اگر علائم مربوط به این عارضه را ندارید، بعد از ۴۰ سالگی هر ۲ یا ۳ سال یک‌بار برای انجام معاینات معمول به پزشک مراجعه کنید. بعد از ۶۵ سالگی باید معاینات را سالانه انجام دهید. درصورتی‌که بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت یا بیماری چشم دارید، باید سالانه برای معاینه اقدام کنید.

پوست ما همیشه به خاطر آلودگی هوا، مواد غذایی ناسالم، مواد شیمیایی، اشعه های نور خورشید و … در معرض بیماری قرار دارد .ما باید برای مراقبت از پوست  ، از کرم لیفت گاتیو قیمت مناسبی هم دارد استفاده کنیم.

 

درمان پیر چشمی

پیر چشمی درمانی نداشته و نمی‌توان این مشکل را به طور کامل برطرف کرد. اما با روش‌های اصلاحی می‌توان دید را بهبود بخشید. شما می‌توانید باتوجه‌به سبک زندگی و شدت پیرچشمی از روش‌های مختلف اصلاحی مانند عینک، لنز تماسی یا جراحی استفاده کنید.

۱. عینک

اگر قبل از ابتلا به پیرچشمی از عینک استفاده نکرده‌اید، می‌توانید برای اصلاح این مشکل عینک بدون نسخه خریداری کنید. برای مطالعه و انجام کارهایی با دید نزدیک استفاده از این عینک‌ها گزینه خوبی است. این عینک‌ها درجات مختلف بزرگ‌نمایی را دارند. قدرت این عینک‌ها از ۱٫۰۰ تا ۳٫۰۰ دیوپتر است. اما اگر این عینک‌ها برای شما مناسب نیست یا قبل از پیر چشمی دچار دوربینی، نزدیک‌بینی یا آستیگماتیسم بوده‌اید، باید از لنزهای تجویزی استفاده کنید.

این نوع عینک‌ها شامل موارد زیر می‌شود.

• عینک مطالعه نسخه‌ای: اگر مشکل بینایی ندارید، باید از لنز طبی برای مطالعه استفاده کنید. زمانی که مطالعه نمی‌کنید، آن را از روی چشم بردارید.
• دو کانونی: یک خط افقی روی این لنزها قرار دارد. قسمت پایین برای مطالعه بوده و قسمت بالای لنز برای مشاهده اجسام دور مناسب است.
• سه کانونی: این نوع لنزها دو خطر افقی قابل‌مشاهده دارند. برای دید نزدیک، دید دور و مطالعه استفاده می‌شوند.
• چند کانونی پیش‌رونده: در این نوع لنز خطوط افقی وجود ندارد. اما در قسمت‌های مختلف لنز قدرت فوکوس متفاوت است.

۲. لنزهای تماسی

برخی افراد تمایلی به استفاده از عینک ندارند. برای این افراد گزینه خوبی است. اگر مشکلات مربوط به مجاری اشک یا سطوح چشمی مانند خشکی چشم دارید، این روش برای شما مناسب نیست.

سیاهی دور چشم برای خیلی از افراد ناراحت کننده است ، اما با استفاده مداوم از کرم دور چشم ضد چروک و رفع سیاهی گاتیو این مشکل بر طرف میشود.

انواع لنز شامل موارد زیر است.

• لنزهای تماسی دو کانونی: این لنزها دو کانون داشته و قسمت پایین آنها برای مطالعه مناسب است. قسمت پایین کمی سنگین‌تر بوده تا درست در چشم قرار بگیرد. در انواع دیگر آن کانون حاشیه‌ها با مرکز لنز متفاوت است.
• لنزهای تماسی مونو ویژن: در این نوع لنز برای دید دور لنزی در چشم غالب گذاشته می‌شود. در چشم دیگر برای دید نزدیک لنز قرار می‌گیرد.
• مونو ویژن اصلاح شده: لنز تماسی دو کانونی یا چند کانونی در یک چشم قرار گرفته و در چشم غالب لنز برای فاصله دور قرار می‌گیرد. در واقع هر دو لنز برای فاصله دور مناسب بوده و یک لنز برای مطالعه استفاده می‌شود.

۳. جراحی انکساری

در این نوع جراحی شکل قرنیه تغییر می‌کند. عملکرد جراحی شبیه به لنز مونو ویژن است. دید نزدیک در چشم غالب بهبود پیدا می‌کند. البته این نکته را در نظر داشته باشید که بعد از جراحی هم ممکن است به عینک نیاز داشته باشید. جراحی انکساری قابل برگشت نیست. به همین دلیل باید در مورد عوارض آن اطلاعات کامل داشته باشید. بهتر است قبل از جراحی برای مدتی از لنز مونو ویژن استفاده کنید.

روش‌های جراحی شامل موارد زیر می‌شود.

• کراتوپلاستی رسانا: انرژی فرکانس رادیویی به اطراف قرنیه تابیده شده و اعمال گرما می‌کند. در نتیجه لبه قرنیه کوچک شده و تمرکز چشم افزایش پیدا می‌کند. گاهی ممکن است نتایج این جراحی طولانی‌مدت نباشد.
• کراتومیلوسیس درجا با کمک لیزر (LASIK): در این روش فلپ نازک روی چشم جدا شده و با کمک لیزر لایه خارجی قرنیه تغییر می‌کند. با روش بهبودی سریع‌تر بوده و عوارض کمتر است.
• کراتکتومی زیر اپیتلیال با کمک لیزر (LASEK): در پوشش خارجی و محافظ قرنیه به نام اپیتلیوم فلپ خیلی نازک ایجاد می‌شود. لیزر شکل لایه خارجی قرنیه را تغییر داده و اپیتلیوم جایگزین می‌شود.
• کراتکتومی فوتورفراکتیو (PRK): مشابه تکنیک جراحی لازک است. اما جراح در این روش همه اپیتلیوم را برمی‌دارد. بعد از جراحی اپیتلیوم جایگزین نشده و به طور طبیعی رشد می‌کند.

 

پیرچشمی بخشی از روند طبیعی پیری چشم است و به راحتی قابل اصلاح خواهد بود. از نظر فنی، پیرچشمی به معنای از دست دادن توانایی چشم در تنظیم فوکوس برای دیدن اجسام نزدیک است. پیرچشمی معمولاً در حدود 40 سالگی ظاهر می‌شود و به تدریج تا اواخر 60 سالگی بدتر خواهد شد و سپس کاهش می‌يابد. این بیماری معمولاً بر دید پایه‌ای شما تأثیر نمی‌گذارد.
پیرچشمی عموماً مردان و زنان را به یک اندازه تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. از آنجایی که پیرچشمی در طول زندگی شما ادامه خواهد داشت، باید بدانید که این بیماری می‌تواند سایر مشکلات بینایی رایج مانند دوربینی، نزدیک‌بینی و آستیگماتیسم را پیچیده‌تر کند. 

علائم پیر چشمی چیست؟

پیرچشمی باعث خواهد شد تا تمرکز بر روی هر جسم کوچکی برای شما سخت شود. اگرچه به نظر می‌رسد که این تغییرات به طور ناگهانی رخ داده‌اند، اما باید گفت توانایی فوکوس چشم شما از زمان کودکی تا زمان ابتلا به این بیماری به تدریج کاهش‌یافته است.
علائم پیرچشمی که بین افراد مسن رایج هستند، عبارت‌اند از:
•    نیاز به نور بیشتر هنگام مطالعه
•    تاری دید در فاصله معمولی
•    نیاز به نگه داشتن کتاب یا مجله در فاصله بسیار نزدیک
•    سردرد ناشی از فوکوس بر روی یک جسم نزدیک
•    خستگی چشم
در ادامه مبحث درمان پیر چشمی به عوامل ایجاد این بیماری اشاره می‌کنیم. 

چه چیزی باعث پیر چشمی می‌ شود؟

پیرچشمی زمانی اتفاق می‌افتد که عدسی چشم شما انعطاف کمتری پیدا می‌کند و دیگر نمی‌تواند روی اشیا از نزدیک تمرکز نماید.
چشم خود را مانند یک لنز دوربین در نظر بگیرد. لنز دوربین توانایی فوکوس خودکار بر روی اشیا نزدیک یا دور را دارد. لنز چشم شما نیز تقریباً به همین صورت عمل می‌کند.

همه در خرید به موجودی کارت خودشان توجه دارند ، اگر بدانید که قیمت ضد چروک گاتیو خیلی مناسب است حتما آن را خریداری میکنید.

ابتدا قرنیه منحنی شما نور را به داخل چشم خم کرده و سپس یک عضله دایره‌ای کوچک درون چشم منقبض یا شل می‌شود. این عمل موجب می‌گردد تا چشم بتواند بر رویپیر چشمی روند طبیعی افزایش سن بوده و معمولا بعد از ۴۰ سالگی علائم آن شروع می‌شود.

اگر علائمی مشابه این بیماری چشم را دارید یا به آن مبتلا هستید، تا انتهای این مطلب همراه ما باشید. در ادامه توضیح می‌دهیم که علائم پیرچشمی چیست؟ علت بروز این عارضه چیست؟ چه عوارضی داشته و کدام عوامل احتمال ابتلا به آن را افزایش می‌دهند؟ چگونه می‌توان این عارضه را تشخیص داد؟ آیا درمانی برای آن وجود دارد؟ از چه طریق می‌توان این مشکل را اصلاح کرد؟